Paleistuin - paradijstuin?

Kleine meisjes dromen ervan prinses te zijn. Misschien 'grote' meisjes ook nog wel. Vandaar dat er in juni een enorme rij voor paleis 't Loo staat van mensen (vooral vrouwen) die de inhuldigingsjurk van Maxima in het echt willen zien. Een somber ogende suppoost die de kaartjes controleert, voorspelt:

'Dat gaat zeker 2 uur duren'.

Dit weekend is de laatste mogelijkheid, dus vele romantici sluiten aan bij de lange rij. Cecilia en ik besluiten dat niet te doen. We zijn kennelijk wat te nuchter voor dergelijke prinsessendromen. 

www.kunsttrip.nl

Zonder wachten kunnen we doorlopen naar de paleistuin, waar net de zon doorbreekt. Een symmetrisch aangelegde tuin naar 17e eeuws voorbeeld. Toch hebben we het idee dat er iets niet klopt.

We hebben veel tuinen in Frankrijk, Italië en Spanje gezien en missen hier iets: GRANDEUR! 

De vlakheid van Nederland heeft onmiskenbaar een stempel op deze tuin gedrukt. Er zijn weinig zichtpunten: hoog uitstekende bomen of struiken. Ten opzichte van het forse paleis ogen de perken petiterig. We krijgen een Madurodam-erlebnis. De verhouding is scheef.

Van de aardewerk potten op de muren met planten erin zijn er veel teveel en ze zijn vooral veel te klein. Beter 1 grote dan 10 kleine is mijn idee voor een tuin van deze afmetingen.

Misschien wordt de aanleg dan helemaal onbetaalbaar en heeft de Nederlandse spreekwoordelijke zuinigheid een duit in het zakje gedaan. Gevolg is in onze beleving een tuin met een hoog truttigheidgehalte, waar je geen vorstelijk gevoel bij krijgt (kennelijk waren we daar stiekem toch naar op zoek).