Geen idee waar die over gaat, maar ik zie die vieze blubberspetters op dat verbeten gezicht van dat jong en het doet me denken aan schreeuwende veertigers die op een mountainbike in de bossen door de derrie crossen .
Stoer! Oerrr....
Ik zoek het thuis op en zie dat de poster reclame maakt voor Natuurmonumenten.
Dan is dat instituut een andere taal gaan spreken de laatste jaren en dat bevalt me wel.
Die schattige kleuters met een kuikentje of wit bloempje in de hand is een wat sleets beeld in deze tijd geworden. Met expeditie Robinson, Lost, Wie is de mol en andere avonturensoaps raak je van die idyllische prenten niet meer onder de indruk.
Maar als je goed kijkt naar dit knulletje, zie je iets van alle tijden: achter die macho expressie zit een vette lach verborgen. Het joch is blij zich lekker vies te kunnen maken en daar nog voor geprezen te worden ook.
Kortom, het is een gewoon kind. Beetje Pippy Langkous-achtig, omdat de ondeugd ervan afdruipt.
Eerst dacht ik bij dat zoete roze jurkje van zijn vrouwelijke tegenhanger: 'Daar gaan we weer'!. Toen realiseerde ik me dat haar vreugdesprong in een flinke plas zal eindigen: fotograaf kletsnat....dus ook lekker stout!
Natuurmonumenten: ga zo door!
Oerrrrrrrrrrrrrrrrrrr
Geen opmerkingen:
Een reactie posten