#haiku - lente

Bloesembladeren

fluisteren hun hart vrij

deinend in de wind

Postuum interview met Alexej Navalny

(N) In 2020 zweefde ik in het Russische luchtruim tussen leven en dood door vergiftiging met novitsjok. De Russische geheime dienst wilde van me af. Mijn vrouw Joelia en internationale druk zorgden ervoor dat ik in Duitsland behandeld kon worden. Mijn herstel ervaarde ik als een wonder; ik zag er de hand van God in. Ik, die daarvoor een overtuigd atheïst was! Het was een wederopstanding uit de dood. Nu was mijn leven nog kostbaarder geworden. 

(I) Toch koos u ervoor om naar Rusland terug te gaan.

(N) Mijn leven was niet langer van mij, maar van God. Ik nam de bijbel serieus. Daarin zegt Jezus: “Zalig zijn degenen die hongeren en dorsten naar gerechtigheid, want zij zullen verzadigd worden”. Het was alsof Hij dat tegen mij zei; ik kreeg een opdracht. Als ik vanuit het Westen het Kremlin zou bestrijden, kon Poetin zeggen dat het Westen mij als agent had ingezet. Ik ben een Rus en ik houd van mijn land, maar niet van het land dat Poetin ervan gemaakt heeft. Daarom ging ik terug. Om ter plekke het kwaad te bestrijden.

(I) Toch wist u dat dat uw dood zou kunnen worden.

(N) Zeker, en ik heb dat besluit goed overwogen. Het betekende dat ik niet langer samen kon zijn met mijn vrouw Joelia en mijn kinderen, omdat ik niet wilde dat zij mee terug zouden gaan. Als mij iets zou overkomen, dan kon Joelia de strijd voortzetten. Onze liefde is zo sterk dat we die kunnen offeren voor een groter doel: de vrijheid van Rusland. 

Ook wist ik door mijn geloof dat mijn leven niet zou eindigen, als ik vermoord zou worden in Rusland. Daardoor hechtte ik minder aan dit leven. 

(I) En hoe denkt u dat het nu verder gaat?

(N) Mijn begrafenis heeft laten zien hoe breed mijn idealen gedragen worden. Ondanks de intimidatie en angstcultuur hebben duizenden mensen getoond helden te zijn. Zij trotseerden de onderdrukking door de straat op te gaan. Wie weet wat hen dat gaat kosten! Dat geeft hoop. Onze strijd gaat door dankzij mijn Joelia en alle Russen die anders willen. Dat zijn er veel.