(Ver)spreekwoord - parasieten

De een zijn boot, is de ander zijn brood.

Verval

Dor ritselt het blad
aan de kale tak
talmt nog wat

Haiku - edelsmederij

Laag beschijnt de zon
het verlaten strand - als een
zilveren penseel

Haiku - samen staan we sterk

Stukje van een kaart

Duizenden druppels
durven met de oostenwind
te duelleren

Zonder titel (of toch wel: 500e bericht - YO)

Haiku - herfst

Rood van schaamte staan

de esdoorns half ontkleed in

de straffe herfstwind 

Screensaver

Hieronder staat mijn huidige screensaver, de Russische ballerina Natalia Osipova, gefotografeerd door Damir Yusupov. 
Ze zwééééééééft!
Misschien toch last van haar schoentjes (zie vorig bericht:-)

Wie de schoen past...

moet zijn beste beentje voorzetten!

Ria's suiker- en vetvrije cake!

Een absolute topper.
Cake waarvan je zonder gewetensconflict kunt snoepen.

Wat je nodig hebt

250 gram gedroogde zuidvruchten (kies uit: abrikozen, pruimen, vijgen, dadels, mango’s, etc.)

150 gram rozijnen
Halve liter thee (Earl Grey of een pittige kruidenthee)

225 gram zelfrijzend bakmeel
1 theelepel koekkruiden

1 ei
Snufje zout

Hoe je hem maakt 

Zet een halve liter thee. Snij (of knip!) de zuidvruchten in kleine stukjes. Doe de stukjes zuidvruchten en de rozijnen in de thee en laat die een paar uur wellen.

Voeg het zelfrijzende bakmeel, de koekkruiden en het snufje zout toe aan de thee- en zuidvruchtenmassa. Meng goed door elkaar. Voeg daarna het ei toe. Roer alles goed door elkaar.

Beboter een cakebakblik. Doe het deeg erin en laat de cake een uur bakken in een oven met een temperatuur van ca. 150 tot 175 graden.

Je kunt ook kleine papieren vormpjes voor driekwart vullen met het deeg. Bak die in ongeveer 20 minuten gaar. Als een breinaald of satéprikker er helemaal droog uitkomt, is de cake klaar en gaar.

Il est cinque heure

Laatste blik uit het raam
Het weekend breekt aan
Althans voor mij!

Herfst-11-je

Een elfje is een gedicht van 11 woorden volgens het schema: 1-2-3-4-1

Zon
op terrassen
plotseling rennen mensen
kriskras naar een schuilplaats
herfstbuien

Foto van Herman Beun (Flickr)

Zwarte poëzie - art. 461

Zwarte poëzie
op verboden plaatsen -
toegankelijkheid
is ver verleden tijd

Gesloten deuren
slechts ingewijden
kennen het pad
naar het obscure dichtershart

Zwarte poëzie die
de toegang verspert:
links laten liggen

Witte gedichten
zijn openbaar,
toegankelijk en lichter

Levensmotto

Deze spreuk las ik ooit in een boek. Ik vertelde een vriendin dat ik het zo'n mooie uitspraak vond en zij heeft er voor mij een tegel van laten maken. Die hangt nu aan de muur in mijn slaapkamer.
Het is een natuurlijk gegeven, maar ook een geestelijk principe.
De tegel herinnert me eraan dat ondanks de tegenstand die je op die weg ondervindt, de weg naar de Bron des Levens: Jezus, de enige reis is die de moeite waard is.

Clair - obscur

Erasmusbrug Rotterdam by day

Prins Clausbrug Utrecht by night

Buschauffeur in de bocht

Op een regenachtige dag besluit ik met de bus naar mijn werk te gaan in plaats van de fiets te nemen. Ik begin die dag wat later en de bus is vrij leeg. Bij een halte stoppen we wat langer, omdat via de uitgang een jonge vrouw in een invalidewagen naar binnen rijdt.

De vrouw wordt door een vriendelijke man geholpen bij het bevestigen van veiligheidsriemen en daar gaan we weer.

Er heeft iemand op 'stop' gedrukt. Een oude mevrouw. De buschauffeur is kennelijk met zijn gedachten even elders, want zodra hij het schrille 'chaufféuéur'! hoort roepen, staat hij op de rem.

"Ach, vergeet ik te stoppen en nog wel voor het beste paard van stal", roept hij vergoelijkend door de microfoon. 

De dame is niet onder de indruk en moppert luid en verongelijkt: "Moet ik dat hele stuk teruglopen!"

Als de bus alweer rijdt, ventileert de buschauffeur nog één kort statement: "Ach, u kunt tenminste lopen"!

Hij kijkt triomfantelijk via zijn achteruitkijkspiegel de bus in, ziet de rolstoel en schuttert er achteraan: "Oh, sorry!"

Onbewustzijn

Mistig op gepaste afstand
staat een aangevreten maan
waar ben ik met mij beland
troebele vergezichten

Kon ik me maar vergeten
ik begon alleen opnieuw
zonder kennis, zonder weten
ongehinderd door verleden

Elk houvast ondersteboven
speel ik me door ruimte, zee
overbrug immense kloven
zweef op westenwinden

In een rechthoek van mijn denken
spoedt een dansende lijn vooruit
blijft maar wenken, wenken, wenken
sleept me op haar golven mee

Ver voorbij de woeste branding
lokken de zoetgevooisde sirenen
ook ik zing, zing, zing
en verlies me in onbevangenheid

Oorlog

Iedere oorlog wordt uit overtuiging geboren en sterft bij gebrek daaraan.

Marktplaats

Handelen vanuit huis.
Het nieuwe werken.
In plaats van grof vuil bellen of moeizaam op de fiets je spullen naar de kringloopwinkel brengen (nee, ik heb geen auto!), is er:

MARKTPLAATS

Paar foto's maken, mooie reclametekst schrijven en hup: de advertentie staat er!
En dan kan het spannende wachten beginnen.
Komt er een bod?
Wordt mijn advertentie vaak bekeken?
Afspraken maken en pakjes versturen, of zoals afgelopen week, een pakje met een boek dat al uit de handel was, ontvangen....
Marktplaats is avontuur!

Ook wat (ver)kopen?

Klik hier:

http://www.marktplaats.nl/

Loesje heeft familie!

Een kort vervolg op mijn blogbericht van 2 oktober. We blijven even bij die kippen hangen. Komt vast door Werelddierendag!
Loepje moet wel familie van Loesje zijn. Misschien voor de wat kippiger varianten onder ons!
Loepje doet een mooie uitspraak voor de hanige typen onder ons. Dus het waren toch ooit eitjes! Maar die macho's weten het goed te camoufleren.
En wat mij betreft: ik duik zo mijn nestje in om morgen weer zo fris als een hoentje aan het ontbijt te verschijnen.
Met een zachtgekookt eitje natuurlijk!

Vleermuislamp in Bartholomeusgasthuis

Haiku - storm

Wind zwelt aan tot storm -
ontrooft de bomen hun blad -
herfst - laat maar waaien

(Ver)spreekwoord - klagen helpt niet

Van gezucht kun je niet leven.

Irenaeus van Lyon

'De heerlijkheid van God
is de mens die voluit leeft'

Een eeuwenoud weten
maar niemand die het doet -
hooguit ernaar streeft

Zijn Geest leert je zweven
Alleen Zijn Geest leert je voluit leven

Zonder dat jij er iets toe
doet of afneemt

Kip, ik heb je!

Kippen/hanen zijn kennelijk heel inspirerende dieren, want de Nederlandse taal zit vol uitdrukkingen die aan deze diersoort ontleend zijn. Dat heeft waarschijnlijk te maken met de plek die dit dier vroeger in gezinnen speelde. Ik denk dat vele Nederlanders vroeger kippen rond het huis hadden lopen, voor eieren of de slacht, en dan duikt het dier ook in het taalgebruik op.
"Waar je mee omgaat, wordt je mee besmet".
Vandaar dat veel woorden met "kip" erin, ofwel te maken hebben met lichamelijke kenmerken van de mens, of met hun gedrag.

Wat een ei, zeg!

Kijk maar eens naar dit rijtje:
0  kippenkontje (opstaand plukje haar in de nek)

0  kippennekkie (magere nek)
0  kipfiletjes (zwabberende bovenarmen bij vrouwen > 35 (?)
0  kippig zijn (bijziend)
0  kippenvel
0  kippenborst (ingedeukte borst).

Uitdrukkingen waar een kip/haan in voorkomt:

0  haantje de voorste zijn

0  haantjesgedrag
0  van een kale kip kun je niet plukken
0  lopen als een kip die haar ei niet kwijt kan
0  wat was er eerder: de kip of het ei
0  met de kippen op stok gaan (vroeg naar bed gaan)
0  het lijkt hier wel een kippenhok
0  praten als een kip zonder kop
0  kip, ik heb je!

En tot slot twee reclameslogans:

0  kip het meest veelzijdige stukje vlees

0  kip het meest mishandelde stukje vlees