Slow down, take it easy

Nu het 30 juni is, wil ik graag iets aankondigen. Per 1 juli start ik met een project om iedere dag van een tientje te leven (eten, drinken, uitgaan). Ik wil op die manier geld uitsparen om een deel van mijn hypotheek af te lossen. Een belangrijke tweede reden is om me meer bewust te worden van mijn uitgavenpatroon. Het zou bijvoorbeeld grappig zijn te merken dat ik best op die voet kan blijven leven. Dan zou ik dit project langer kunnen voortzetten of minder kunnen gaan werken.

Er verandert de laatste jaren veel in Nederland en ik beweeg daarin graag mee. Niet om me in te dekken (schuilkelder), maar om de wind van die verandering op te vangen en er nieuwe energie mee op te doen. Daarom spreekt dit Chinese gezegde dat op een oerhollands tegeltje is afgebeeld, me zo aan.

Voor het project heb ik een andere weblog opgezet: http://levenvaneentientjeperdag.blogspot.nl

Het heeft waarschijnlijk wel tot gevolg dat ik in ieder geval voor een jaar minder op deze weblog zal publiceren. Ik moet mijn aandacht nu gaan verdelen en wil niet teveel tijd achter mijn pc doorbrengen.

Motto voor deze tijdelijke verandering is dan ook 'Slow down', tempo gaat omlaag.

Google

Moet je even kijken: zo ziet Google er vandaag uit. Ik vind het zo'n geweldige afbeelding.
100 jaar Tour de France! Merci Google!

Doorslaan

Met bezuinigen kun je ook doorslaan.
Ik betrap me erop, als ik in de supermarkt bij de kassa moet afrekenen. Contant, dat vind ik beter te controleren voor mezelf. Ik voel het geld letterlijk door mijn handen gaan.
Wat er door me heen flitst is dit: 'Als ik mijn boodschappen zo uitkies dat ik in het totaal bijvoorbeeld € 7,52 moet betalen, dan hoef ik in praktijk maar € 7,50 te betalen. Die twee cent rondt de kassière naar beneden af. Met andere woorden: ik zou er op kunnen gaan letten om altijd op een totaalbedrag van 2 of 7 cent uit te komen. Dan bespaar ik iedere boodschappengang sowieso 2 cent. Omgekeerd zou ik twee cent teveel betalen, als ik op 3 of 8 cent eindig.
Zeg eens, ga ik nu te ver?

Oerrr

Deze week fiets ik een paar keer langs deze fantastische poster:

Geen idee waar die over gaat, maar ik zie die vieze blubberspetters op dat verbeten gezicht van dat jong en het doet me denken aan schreeuwende veertigers die op een mountainbike in de bossen door de derrie crossen .
Stoer! Oerrr....
Ik zoek het thuis op en zie dat de poster reclame maakt voor Natuurmonumenten.
Dan is dat instituut een andere taal gaan spreken de laatste jaren en dat bevalt me wel.
Die schattige kleuters met een kuikentje of wit bloempje in de hand is een wat sleets beeld in deze tijd geworden. Met expeditie Robinson, Lost, Wie is de mol en andere avonturensoaps raak je van die idyllische prenten niet meer onder de indruk.
Maar als je goed kijkt naar dit knulletje, zie je iets van alle tijden: achter die macho expressie zit een vette lach verborgen. Het joch is blij zich lekker vies te kunnen maken en daar nog voor geprezen te worden ook.
Kortom, het is een gewoon kind. Beetje Pippy Langkous-achtig, omdat de ondeugd ervan afdruipt.

Eerst dacht ik bij dat zoete roze jurkje van zijn vrouwelijke tegenhanger: 'Daar gaan we weer'!. Toen realiseerde ik me dat haar vreugdesprong in een flinke plas zal eindigen: fotograaf kletsnat....dus ook lekker stout!
Natuurmonumenten: ga zo door!
Oerrrrrrrrrrrrrrrrrrr

Beestjes

www.schoolplaten.com

Waar veel geld in kan gaan zitten, is ongediertebestrijding. Muggensprays, muizenlokkers, mierenpoeder. Tegenwoordig wordt er al snel van je verwacht dat je ook alles eco doet en daar hangt helaas nog een groter prijskaartje aan.

Maar je kunt altijd voor alternatieven kiezen.

Ik heb een jaar of wat geleden mijn hele huis laten voorzien van rolhorren. Dat kostte wel wat, maar ik kan nu de ramen wagenwijd open zetten (ik hou erg van frisse lucht) zonder angst voor onwelkome gasten als muggen die in staat zijn me de hele nacht wakker te houden.

De laaste tijd heb ik last van andere plaagdieren: mieren. Er zijn al heel wat potten mierenpoeder, bussen mierenspray en lokdozen doorheen gegaan. Ik wil voorkomen dat mijn pas gelegde terrastegels worden ondergraven.

Nu ik wat prijsbewuster word, ben ik verder gaan kijken. Zo kwam ik via Google terecht bij de site: 'Oma weet raad' (zie onder het tabblad 'Relevante links' op mijn blog). Die staat vol met huis-tuin-en-keuken-middeltjes, meestal ecoproof en lief voor de portemonnee.

Nu giet ik al een paar dagen 's avonds een ketel kokend water over de nesten. Daar houden die mieren niet van. Ze hebben nu hun verblijf buiten mijn territorium verplaatst.

Opgeruimd staat netjes!

Hold on - never give up (8)

Ik ga door en zal niet opgeven, maar dit zijn wel de laatste afbeeldingen in deze serie!

Scoren

Rond de 24e van iedere maand krijg ik mijn salaris. Deze maand is dat een moment om even bij stil te staan, omdat het het eigenlijke startpunt is van mijn project: 'Een jaar lang leven van een tientje per dag'.
1 juli communiceert makkelijker, maar de 24e is dus de echte start.
Dus heb ik rücksichtlos het bedrag dat ik van plan ben maandelijks af te lossen, overgemaakt naar mijn hypotheekverstrekker.
Resultaat: ik krijg deze week een brief met daarin het nieuwe maandelijkse bedrag dat ik voor de komende 12 jaar aan rente kwijt ben (ik heb een aflossingsvrije hypotheek en betaal dus alleen rente).
Al is het maar een gering verschil met de maand ervoor: het is MINDER. Dat bedrag zal niet meer stijgen.
Een heerlijk gevoel.
Wat ik overhoud na aftrek van alle rekeningen van deze maand, vormt de pot waar vanuit ik voor een tientje per dag ga leven. De hoofdreden is dus een deel van mijn hypotheek aflossen; een neveneffect is financiële bewustwording.
Yes! De kop is eraf!

Haiku - zon

Tegen de wimpers
ketst de zon af - schoorvoetend
vervolgt ze haar weg

Schijnaanbiedingen

Wie overkomt het niet? Je loopt in de supermarkt tegen een sta-in-de-weg-display met een bijzondere aanbieding: bijvoorbeeld:
'12 pakjes Stimorol nu voor de prijs: € 4,80' (even bij wijze van voorbeeld).
Je kijkt of je smaak erbij zit en hebt het bewuste pak al in je mandje liggen.
'Mooi meegenomen', denk je.
Dan maak je in je hoofd een rekensom: € 4,80 : 12 = € 0,40 per pakje.
Er begint een klein alarmlampje op te lichten. Want hoeveel betaal je ook al weer voor die verpakking met 4 stuks?
Je loopt langs de normale schap van het snoep en constateert verontwaardigd dat 4 pakjes maar € 1,40 zijn, dus € 0,35 per pakje.
Je stapt op een jongen af die de vakken staat te vullen. Je legt uit wat je ontdekt hebt.
De jongen haalt zijn schouders op: 'Ja, dat weet ik ook niet, hoor, dan moet u de bedrijfsleider hebben.'
De bedrijfsleider reageert laconiek: 'Ach, als mensen het toch kopen, wat maakt het uit? De prijs staat duidelijk aangegeven en u hoeft het niet te kopen.....'
Maar ik heb toch het idee dat door de display, de aparte opstelling van het artikel en de grote letters: 'Superaanbieding' veel mensen - net als ik bijna - erin trappen en denken dat ze een koopje hebben.
Geen superaanbieding, maar een schijnaanbieding.
Ik voel me enigszins bekocht, al laat ik de 12 pakje kauwgum netjes achter voor een volgende klant.
Sindsdien reken ik om: wat kost een artikel per stuk, per rol, per kilo etc. en ik geef je het op een briefje: daarmee bespaar je een hoop centen!
Op faqt.nl las ik een opmerkelijk onderzoek: bij een gele prijssticker denkt iedereen automatisch aan een lagere prijs. Lees ook het artikel, waar de tweede afbeelding vandaan komt: http://www.faqt.nl/recent/kracht-van-gele-stikkertjes/

Anachronistische cartoons

Zuinigheid met vlijt...

Ineens schiet deze uitdrukking me te binnen. Ik heb al een aantal avonden een uur of anderhalf in de tuin gewerkt om mijn woekerende hedera in toom te houden. Dit soort snoeiwerk is eigenlijk ook de manier waarop je grote plannen ten uitvoer brengt: je begint met de losse takken en al snoeiend kom je steeds dichter bij de dikke en onhandelbare kern.
Mijn aanpak is: iedere keer een stuk en niet teveel tegelijk willen.
Zo ga ik ook mijn project per 1 juli starten: rustig en beetje bij beetje. Ik hoef geen grote sprongen te maken en als een tientje per dag mijn doel is, ga ik er niet ineens voor de kick vijf euro per dag van maken.
Ik neig tot extremen, dus dat gevaar ligt op de loer.
Wat het spreekwoord betreft: na al dat harde werken in de tuin, komt het moment dat je ermee kapt en dan komt het lastigste stuk: boel aanvegen, opruimen en gereedschap schoonmaken.
Ik had vroeger een goeie vriendin die net als ik van klussen houdt. Samen hebben we heel wat huizen geschilderd en andere klussen gedaan. Niet alleen voor de lol, maar ook omdat we het wel zelf moesten doen: we waren niet erg rijk.
Van haar heb ik geleerd om na het werk de kwasten en verfrollers goed schoon te maken. Ik was daar vrij nonchalant in, maar zij had een andere moraal: als je ze elke keer hard laat worden, kun je de volgende keer nieuwe kopen. Zonde!
Onwillekeurig heb ik me haar houding eigen gemaakt, waardoor ik na mijn gevecht met de hedera rustig de snoeischaar uit elkaar heb gehaald, schoon heb gemaakt, gedroogd en toen met wat olie heb gesmeerd.
Klaar voor de volgende knipbeurt. Ik doe er al twaalf jaar mee!
En toen dacht ik aan die oerhollandse uitdrukking. Het is niet alleen de zuinigheid die je nodig hebt om huizen te bouwen als kastelen: nee, ook de vlijt draagt daarin haar steentje bij!

Hold on - never give up (7)

Voor zover ik heb kunnen achterhalen is dit een gedicht van Steven P. Lefever

EDH-dieet

Een jaar of 15 geleden heb ik ook een periode zuinig geleefd. In die tijd bestond de Vrekkenkrant nog, waarin Rob van Eeden en Hanneke van Veen hun idëeën deelden over spaarzaam leven.
Daar kwamen hilarische invallen van lezers en volgelingen bij. De een nog extremer dan de andere, zoals je met de hand na het douchen van water ontdoen, waardoor je handdoek minder snel zou slijten (?!?).
Eén item is me vooral bijgebleven: het EDH-dieet.
In plaats van allerlei dieetproducten te kopen en daarmee te gaan lijnen, kun je beter gewoon de helft gaan eten: Eet De Helft!
Je bespaart niet alleen op je omvang, maar ook op je centen.
Twee vliegen in één klap.
Ik heb nagedacht over het plaatsen van advertenties op mijn weblogs. Daar zou ik wat mee kunnen verdienen en dat is vooral in het kader van deze blog welkom.
Maar ineens zag ik in mijn geest wat er zou kunnen gebeuren: ik schrijf over het EDH-dieet en rondom mijn woorden duiken er allerlei advertenties op over dieetproducten. Nee, dat snijdt geen hout.
Een tweede reden is dat ik uit mijn journalistieke loopbaan heb overgehouden dat als je subsidie krijgt, je je journalistieke vrijheid kwijt bent. Het gevaar ligt op de loer dat de adverteerders gaan bepalen wat je schrijft.
No way!
Dus daarom geen advertenties!

Alhambra - sprookjestuin

Na mijn stukje van zondag over het Loo wil ik je de beelden van de tuinen van het Alhambra niet onthouden. Dit is 'mijn' sprookjestuin (en met mij die van vele anderen!). Deze fotoservice wordt gratis beschikbaar gesteld!
Geniet mee!

Alhambra of Granada

Aanbiedingen

Dilemma.

Bij zuiniger leven past het beeld van koopjes jagen. Advies is om de aanbiedingen in supermarkten in de gaten te houden. Vooral bij koffie en WC-papier kan dat aardig schelen.

Ik heb al jaren een NEE-NEE-sticker op de brievenbus om het milieu en tijd te besparen. Onwillekeurig zou ik toch al die folders doorkijken, als ik ze in de bus kreeg, terwijl ik bijvoorbeeld helemaal niet van plan ben een nieuwe bank of afwasmachine te kopen. Dus zonde van de tijd en het milieu.

Maar om nu iedere week de verschillende supermarkten af te fietsen om hun folder in te zien, voert ook wat ver.

Leve het digitale tijdperk: ik heb me net online aangemeld voor de wekelijkse koopjesfolders van de omringende supermarkten. Natuurlijk ook van de goedkoopste als Aldi en Lidl.

That's part of the game.

Ik heb er wel een apart e-mailadres voor. Als ik er even geen zin in heb, hoef ik de folders niet in te kijken en gooi ze virtueel weg.

Gemak dient de mens!

Paleistuin - paradijstuin?

Kleine meisjes dromen ervan prinses te zijn. Misschien 'grote' meisjes ook nog wel. Vandaar dat er in juni een enorme rij voor paleis 't Loo staat van mensen (vooral vrouwen) die de inhuldigingsjurk van Maxima in het echt willen zien. Een somber ogende suppoost die de kaartjes controleert, voorspelt:

'Dat gaat zeker 2 uur duren'.

Dit weekend is de laatste mogelijkheid, dus vele romantici sluiten aan bij de lange rij. Cecilia en ik besluiten dat niet te doen. We zijn kennelijk wat te nuchter voor dergelijke prinsessendromen. 

www.kunsttrip.nl

Zonder wachten kunnen we doorlopen naar de paleistuin, waar net de zon doorbreekt. Een symmetrisch aangelegde tuin naar 17e eeuws voorbeeld. Toch hebben we het idee dat er iets niet klopt.

We hebben veel tuinen in Frankrijk, Italië en Spanje gezien en missen hier iets: GRANDEUR! 

De vlakheid van Nederland heeft onmiskenbaar een stempel op deze tuin gedrukt. Er zijn weinig zichtpunten: hoog uitstekende bomen of struiken. Ten opzichte van het forse paleis ogen de perken petiterig. We krijgen een Madurodam-erlebnis. De verhouding is scheef.

Van de aardewerk potten op de muren met planten erin zijn er veel teveel en ze zijn vooral veel te klein. Beter 1 grote dan 10 kleine is mijn idee voor een tuin van deze afmetingen.

Misschien wordt de aanleg dan helemaal onbetaalbaar en heeft de Nederlandse spreekwoordelijke zuinigheid een duit in het zakje gedaan. Gevolg is in onze beleving een tuin met een hoog truttigheidgehalte, waar je geen vorstelijk gevoel bij krijgt (kennelijk waren we daar stiekem toch naar op zoek).

Beer op de weg

Bij elke verandering in je leven komen er ook beren op de weg.

Bij mij is de eerste 'beer' de gedachte dat - als mijn project per 1 juli begint - ik middenin mijn vakantie zit. En het woord 'vakantie' is voor mij automatisch gekoppeld aan geld uitgeven. Heeft denk ik te maken met het begrip 'vakantiegeld'. Je hebt extra geld nodig voor vakantie.

Maar is dat wel zo?

In de VS is er een woord bedacht voor thuisblijven tijdens je holidays:

STAYCATION. 

Dat bespaart geld en waarschijnlijk ook stress door files, overvolle campings, tent die niet opgezet kan worden, blaren van te felle zon, zand in je slaapzak, gehorige hotelkamers, lange rijen voor het ontbijtbuffet, enge insecten, inentingen, nachtelijke vliegreizen en uitgeput thuiskomen, zeurpieten in het reisgezelschap, om nog maar te zwijgen over de holidayafterdepression als je weer thuis bent.

Dus ik boek dit jaar een staycation. Die beer op de weg heb ik alvast geschoten!

Ambtenarengrap

Een afdelingschef zegt boos tegen een ambtenaar:

'Kun je dan niets goed doen?

De ambtenaar antwoordt zijn chef:

'Jawel, baas, ik kan heel goed niets doen!'




(PS Ik mag die grappen maken, want ik ben er eentje en kan wel om mezelf lachen!)

(Geen) halve maatregelen

Het is fascinerend om te merken dat als je eenmaal een besluit hebt genomen, je denken er door beïnvloed raakt. Je komt (om in coachingstermen te spreken) in een andere 'state of mind' terecht.
Mooie woorden voor kleine veranderingen met op termijn grote gevolgen.
Voorbeeld: ik sta mijn brood te smeren om mee naar mijn werk te nemen en wil er twee plakken worst op doen. Dan bedenk ik:
'Die ene kan best door de helft: dat bespaart weer wat. De lunch wordt er echt niet minder lekker van.'
Bovendien is het beter voor mijn lijn!
Met kleine aanpassingen grote doelen bereiken. Of zoals een spreekwoord luidt:
'Vele kleintjes maken een grote.'
Al moet dat laatste uiteraard nog blijken....

Hoera, drie jaar!

Vandaag ben ik, Schrijf-Blog (http://schrijf-blog.blogspot.nl/), drie jaar geworden.
Ik ben alleen maar dikker en groter geworden en besta nu uit rond de 1000 blogberichten.
Dat moet gevierd worden met een gebakje!

En net voordat ik drie werd, heb ik er een kameraad bij gekregen: http://levenvaneentientjeperdag.blogspot.nl

Dus dubbel feest. Het bijzondere is dat ik nooit uitgeput raak. Ik barst van de ideeën.

Of ik in deze frequentie blijf publiceren, weet ik nog niet. Dat hangt ervan af, of ik er lol in blijf houden.

Maar drie jaar ben ik maar mooi geworden!

http://www.kaartje2go.nl

Doel: hypotheek aflossen

Ik heb net het boek 'Hypotheekvrij - Je huis aflossen in tien simpele stappen' van Gerhard Hormann uit. In het kader van mijn toekomstige plannen uiteraard geleend via de openbare bibliotheek. Dat is alvast een voorschotje.
Hij adviseert dus om je hypotheek af te lossen om verschillende redenen (zoals ik ze heb geïnterpreteerd). Ik ga overigens niet voor mijn hele hypotheek, dat zou gekkenwerk zijn. Een deel is al heel prettig!
Bovenaan de pagina staat een tabblad: 'Relevante boeken' waar ik de boeken op zal zetten die over onderwerpen gaan die met mijn blog te maken hebben.

Aflossen waarom wel (vrij naar Hormann):

• je brengt je woonlasten omlaag voor een aantal jaar (als je een bepaalde tijd je rente vast hebt staan). Misschien maar een paar euro per maand, maar toch: het wordt in ieder geval minder!
• je brengt het bedrag dat je aan rente betaalt naar beneden, waarmee je in feite alleen de bank spekt
• je hoeft niet meer bang te zijn voor het H-woord, want tegen de tijd dat die is afgeschaft, zit je al op veel lagere kosten en kun je die aftrek missen
• je bent minder bevattelijk voor doemscenario's in de media 
• je zwemt tegen de stroom in (vaart je eigen koers, wat mij wel aanspreekt)
• je hebt in ieder geval over dit stuk van je financiën meer regie gekregen
• je neemt het eigen heft in handen.

Wat hij als enige 'nadeel' noemt, is dat op het moment dat het regeringsbeleid in Nederland zo wordt aangepast dat je als oudere met hoge zorgkosten je je eigen huis moet opeten, het jammer is dat je er zoveel ingestopt is. Maar als het alternatief slechte of geen zorg is, komt het je uiteindelijk toch weer ten goede.

Tweede tegenargument is dat je misschien over een paar jaar dood gaat. Dan heb je die laatste jaren wel erg krap geleefd.

Mijn idee daarover is dat zuinig leven helemaal niet vervelend hoeft te zijn.

Ik ben alleen bij het vooruitzicht van mijn project al helemaal blij.

Dus over de combinatie besparen en slechte buien heb ik het over een maand of drie nog wel eens.

Goedemorgen glazenwassers

Earthpics.com

Op zich zijn glazenwassers die op zo'n hoogte aan een kabel hangend hun werk doen, al stoer natuurlijk. Maar nu gekleed als helden doen ze daar nog een schepje bovenop.

Spiderman, Superman, Batman....wat ze tot echte helden maakt, is dat ze dit doen voor zieke kinderen die ze op deze manier afleiden en vermaken, waardoor die zich even niet meer ziek voelen. 

Voorbereidingen zijn gratis!

Vaak is het zo dat - als ik met een van mijn projecten ga starten - ik er de nodige spullen voor aanschaf.
Bijvoorbeeld bij een enthousiaste poging te gaan hardlopen, koop ik eerst echte hardloopschoenen. Om een schilderscarrière te beginnen schaf ik dozen met acrylverf aan en canvasdoeken in allerlei maten..
Omdat ik een nogal veranderlijk persoon ben die snel 'in' iets voor iets nieuws, blijven er veel blijken van mijn hobby-aanvallen ongebruikt in de kast staan.
Bij een opruimproject verdwijnen die dingen naar familie en bekenden en als die geen interesse hebben, naar de kringloop.
Spullen weggooien is nooit een sterke kant van mij geweest.
Bij dit project hoef ik niets aan te schaffen. Het zou oneerlijk zijn om de resterende junidagen mijn kasten vol te hamsteren, zodat ik daar de komende twee maanden mee vooruit kan.
Dat zou ik een valse start vinden. Ik wil het gewoon uitproberen met dat tientje, dus als het niet lukt, kap ik.
Nee, geen voorbereidingen dit keer.
Alleen de niet-materiële en gratis actie van het oprichten van deze weblog.
Met dank aan Blogger!

Hold on - never give up (6)

Laat je niet bij de neus nemen. Blijf bij je plan en geef niet op!

Tientje per dag??

Voor veel mensen is een tientje per dag waarschijnlijk jaloersmakend veel.
Het is natuurlijk niet mijn opzet met deze blog om anderen in verlegenheid te brengen of de ogen uit te steken. Ik vind het leuk deze ervaringen te delen en misschien breng ik anderen ook op een idee?
Ik heb voor mezelf een rekensom gemaakt.
Ik wil een jaarlang maandelijks het minimaal toegestane bedrag op mijn hypotheek aflossen.
Om dat te kunnen doen houd ik - na aftrek van vaste lasten en verantwoordelijkheden -  iets meer dan 300 euro over om van te eten, drinken en lol te trappen.
Een maand heeft meestal meer dan 4 weken (alleen februari heeft drie van de vier jaar precies 4 weken), dus bereken ik, wat ik dan per dag kan uitgeven. Dat blijkt een tientje te zijn.
En de rest is geschiedenis....
Vanaf 1 juli ga ik ermee aan de gang.

Eitje

Niet helemaal rond
voedzaam en gezond
wit, bruin, ook wel groen
effen of met stippen
uit kievitten of kippen
uit ganzen of uit eenden
in een vogelnest
of uit een legbatterij
je raadt het al
ik ben een ei!

Ooit in Egypte, toen we met een groep Nederlanders en Bedoeinen om een vuur zaten met hete, zoete thee in de hand, zong ieder om de beurt een lied. De Bedoeinen waren de onbetwiste kampioenen hierin. Nederlanders komen niet veel verder dan 'Potje met vet' of 'Hand in hand'.
Vroeger thuis zongen we ook veel en ineens schoot die fantastische tekst van het lied 'Het Ei' me te binnen van Jaap Fischer dat ik toen heb voorgedragen.
De Bedoeinen zaten enthousiast mee te klappen, al hebben ze geen woord kunnen verstaan van wat ik zong en kon ik het ze ook niet uitleggen.

Dankzij Youtube kan ik het laten horen: Jaap Fischer: 'Het Ei'

Hold on - never give up (5)

Ook al lijk je je doel te missen: geef niet op! Je bent er dichterbij dan je denkt.

Flow

De tijd die stug en star
was, vervloeit als
olie in een hete pan
Veel soepeler dan
ooit tevoren

Ideeën buitelen over
elkaar en strijden
om erkenning, aandacht
Terloops en onverwacht
dringt één zich ver naar voren

Bewegingen soepel
doelgericht, kracht in
lijf en leden, verleden
uitgewist, alleen het heden
telt hardop

Geen einde en geen evenwicht
geen oordeel en geen toekomst
geen woorden, geen gedicht

Stromen

Ontbijt op bed?