Randvoorwaarden van het project

Bij een project horen randvoorwaarden. Die heb ik ook. Wat dit project 'Leven van een tientje per dag' betreft, wil ik niet bezuinigen ten koste van anderen. Zo heb ik bijvoorbeeld op één dag meer dan x keer het toegestane bedrag uitgegeven, omdat ik een vriendin had beloofd haar een dag mee uit te nemen als cadeau voor het behalen van haar examen. Gedane beloften nemen geen keer. Ook niet tijdens dit projectjaar.
Het moet wel leuk blijven.
Ook in het geven van cadeaus wil ik niet ineens een vrek worden. Ik ga geen stekjes van planten in een zelf opgeleukt potje aan iemand geven voor zijn verjaardag. Op zich is daar niets mis mee, als je krap bij kas bent, maar dat laatste geldt niet voor mij. Ik heb alleen besloten mijn geld dit jaar anders te besteden.
Bij mij is niet de ultieme doelstelling bezuinigen, maar mijn hypotheek aflossen. Bij een berekening van mijn maandinkomsten/uitgaven kwam ik toevallig uit op dat tientje per dag.
Eigenlijk vind ik bewustwording het leukste van dit project.
Toen ik onlangs alleen iets te vieren had, heb ik voor de helft van mijn dagbedrag een kop koffie met een heerlijk stuk taart gekocht.
Genieten!
En als dat laatste niet meer lukt, als ik ga chagrijnen en krampachtig mijn hand op de knip houd, dan stop ik ermee. Dit project is geen prestigeproject. Zodra een van mijn lezers of vrienden me op dergelijk gedrag betrapt, hoop ik op een reactie. Dan stel ik de koers bij.
Tot nu toe gaat alles goed en voorzie ik geen problemen:-)

Welvaart en kunst

Welvaart braakt haar verpakkingen uit in een niet aflatende stroom plastic.

Dit kunstwerk siert de Metaalkathedraal en is van de Chinese kunstenaar Wang Zhiyuan. Hij houdt zich vooral bezig met afval. Op het oog waardeloos materiaal dat hij een tweede leven als kunstwerk gunt.
Hoewel..waardeloos? Er zit voor honderden euro's statiegeld in!

De Metaal Kathedraal is blij met het werk, omdat het past binnen het kunstproject het 8ste Continent dat er ontwikkeld wordt en dat gaat over de plastic soep die op onze zeeën en oceanen drijft.
Plasticinzameling is een actueel onderwerp in De Meern. Wij hebben de afgelopen maand mogen stemmen over plekken waar de gemeente afvalcontainers voor plastic zal bijplaatsen.

Detail van het kunstwerk

Ook een belevenis is het om de site van de kunstenaar te bekijken: http://wangzhiyuan.artron.net

Payday

Voor de gein zeg ik op mijn werk weleens:

'Nog 4 nachtjes slapen...'!

Als ik geluk heb, vragen mijn collega's me:

'Wat is er dan'?

En dan roep ik met een gelukzalige grijns op mijn gezicht:

'Dan krijgen we salaris'.

Vandaag is het weer zover en het is tevens een glorieuze dag, omdat het me deze maand gelukt is om van een tientje per dag rond te komen.

• Heb ik het gevoel beknibbeld te hebben? NEE.
• Voel ik me minder gelukkig? NEE, misschien zelfs integendeel. Ik geniet bewuster van de inkopen die ik doe. Of van de Domino's pizza die ik met een collega op het werk laat bezorgen (€ 8,95).
• Zie ik op tegen de volgende maand? NEE, ik heb er zin in.

Kortom, het smaakt naar meer. Vol goede moed maak ik ook deze maand het geplande bedrag aan aflossing over aan mijn hypotheekverstrekker en ga ik door naar de tweede ronde!

One sunny day

Koele verleidingen

Met het tropische weer duiken er verschillende verleidingen op die geld kosten. IJsjes zijn daarin nog marginaal, tenzij je hele ijstaarten zou eten. Een terrasje is zo gepakt en waarom niet direct een hapje blijven eten?
Dus ik doel op verslapping van de dagelijkse gewoonten. Ineens uit je werk besluiten dat je geen zin hebt om te koken in die hete keuken, maar besluiten om een kant-en-klare salade te kopen bij Albert Heijn. Niet erg voor een keertje, maar de hitte is voorlopig niet voorbij en voor je het weet, zit je in een ander patroon, namelijk dat van gemakzucht.

Overigens hoorde ik van de week een mijnheer opmerken dat het boodschappen nog nooit zo plezierig was dankzij de goed werkende airco in de supermarkt. Het moet niet gekker worden.

Boodschappen doen als variant op een gang naar het zwembad.

Dit overwegende heb ik me goed voorbereid op de volgende drie 30+dagen. Nu ik zo goed op stoom ben gekomen met mijn project wil ik me niet door koele alternatieven laten verleiden. Die maak ik gewoon zelf. Gisterenavond na zonsondergang heb ik een pak pasta al dente gekookt. Vlinderpasta, omdat dat zo leuk staat op je bord. Direct twee eetlepels olijfolie erdoor geroerd en toen laten afkoelen. In de koelkast gezet. Als ik vanavond thuiskom doe ik er een paar in reepjes gesneden stronken bleekselderij, een handvol fijngesneden augurken, blokjes feta, een in stukjes gesneden komkommer, pot uitgelekte doperwten, uitgeperste knoflookteentjes en een dressing van met water aangelengde en met kruiden vermengde slasaus door.

Dan hebben ik voor drie dagen pastamaaltijdsalade. En voor de variatie hou ik een blikje tonijn voor de derde avond achter de hand.

Kosten? Met alle bonussen, halfprijsacties en budgetmerken kom ik op circa € 4,50 voor drie dagen.

Dus per maaltijdsalade: € 1,50. En lekker dat het is!

Spiegelen

Bomen verglijden
op het spiegelend vlak
van moeraswater
waar bladgroen zich verbindt -
Wat raakt die dode tak?

Blauw valt uit de wolkenlucht
in het water - raakt licht
het gladde oppervlak
Kruinen strekken zich uit
de diepte in - uit het zicht

Citaat

"Inflatie is ongetwijfeld de succesvolste dief ter wereld."

> Carl Person <

Zomer

Klein maar fijn

Het is meestal voordeliger grote verpakkingen te kopen. Toch maak ik op een bepaalde categorie producten  een uitzondering: lekkeretrekspullen.

Koop ik een grote zak chips (mmmmm....tortillanachochips), dan ken ik mezelf goed genoeg om te weten dat ik het niet laat bij 50 gram, maar dat aan het eind van de avond de inhoud van de hele zak in mijn maag is beland.
Overigens kun je chips en kroepoek goed bewaren in de diepvries. Je doet een knijper op de zak en legt hem in het vriesvak. Zodra je er zin in hebt, pak je hem weer en kun je ze zo uit de zak eten. Ontdooien hoeft niet en de chips/kroepoekjes zijn krakend vers!
Alleen ik kan dat niet. Na een minuut of tien zou ik ze weer tevoorschijn halen en ze dan net zo makkelijk allemaal opeten.
Dus is het voor mij beter een kleine verpakking te kopen. Op is op en uiteindelijk ben ik dan toch goedkoper uit en een stuk vrolijker aan het eind van de avond.

Bonbons koop ik per xxx-aantal stuks. De verleiding van een half pond in mijn kastje is voor mij te onweerstaanbaar.

Ook diepvriesgebak, bevroren slagroomsoesjes of tompoesjes zijn aan mij niet besteed. Als ik een slappe bui heb, eet ik die soesjes desnoods in bevroren toestand op.
Gelukkig zijn er nog steeds winkels waar je een los gebakje, drie bonbons, een half ons koekjes kunt kopen.
Ik koester ze.
Net als de ijzerwarenwinkel in de stad, waar je 5 schroeven kunt kopen voor 15 cent. Gelukkig hoef je dan niet een heel doosje met 100 stuks aan te schaffen bij de Gamma, die je op 5 na daarna nooit meer gebruikt.
Eigenlijk is dat al een reden om geen impulsinkopen te doen. Dan sla je dit soort mijmeringen over die op een minder voor de hand liggende manier toch voordeel opleveren.

Aan de voet van de Clausbrug

Dit getuigt wel van de juiste moraal,
nu nog wat sleutelen aan de Engelse taal!

Water bij de 'wijn' doen

Van Nigel Britton via openclipart.org

Mijn bodylotion is bijna op en ik krijg dan haast niets meer uit het flesje. Oplossing: ik doe er een beetje water bij en kan nog drie smeerbeurten door.

Water gebruik ik ook om eten mee op te warmen. Ik doe een laagje water in een koekenpan in plaats van boter (goed voor de lijn:-) en schep er de rijst/pastaschotel of stamppot bij en warm het gerecht op.

Rauwkostdressings maak ik al jaren zelf door mayonaise in een bakje aan te lengen met water, wat kruiden etc. en dan te mengen met zo'n schattige kleine garde.

Als ik een kant-en-klare saus of dressing koop, vermeng ik die altijd met water:

a. je gebruikt er veel minder van, omdat het beter mengt, en

b. het is gezonder voor je lijf.

Als mijn afwasmiddel bijna op is, vermeng ik het restant met water en kan weer een aantal vaten vooruit.

Kortom, water is een ideaal hulpmiddel bij zuiniger leven. Door het op een slimme manier te gebruiken, verdien je geld als water...en hoeft het water je niet tot de lippen te komen staan.

Clausbrug in close-ups

Hypothecaria

In een tijdschrift kom ik tegen dat het mogelijk is - als je huis in waarde is gestegen ten opzichte van het hypotheekbedrag dat je geleend hebt - je de hypotheekverstrekker kunt vragen of een eventuele renteopslag kan worden verlaagd. De renteopslag - ook wel risico-opslag genoemd - kan een hypotheekverstrekker aan de gebruikelijke rente toevoegen, als het vermoeden bestaat dat de woning misschien niet voor het geleende bedrag verkocht kan worden. Met andere woorden: de renteopslag verkleint het risico van de lener.
Door af te lossen en omdat mijn nieuwbouwhuis van 13 jaar geleden veel meer waard is geworden (ondanks de crisis zit er toch veel overwaarde op) denk ik dat ik misschien voor een lager rentepercentage in aanmerking kan komen.

Weg met die renteopslag!

Dus bel ik mijn hypotheekverstrekker.
Helaas (of gelukkig, met het oog op de afgelopen 8 jaar dat ik die rente al betaal) zit er op mijn rente geen opslag. Bovendien is mijn rentepercentage ook nu nog heel gunstig met de lange looptijd van mijn hypotheek. Dus uit die hoek valt niets te halen. Al met al toch goed nieuws! Betaal ik in ieder geval niet teveel.
Het levert me een heel leuk gesprek met mijn hypotheekverstrekker op die ook uitermate geïnteresseerd blijkt te zijn in mijn 'Tientje per dag'-project. Hij adviseert me om vooral ook te blijven genieten. Nou, dat doe ik wel, wees maar niet bang! Best wonderlijk dat genieten vrijwel automatisch wordt gekoppeld aan geld uitgeven....

Zandvoortse zeemeeuw

Meenemertjes

Al een aantal jaar ga ik af en toe een nacht, soms twee, naar een hotel in Nederland. Als je thuis geen bad hebt, is het een luxegevoel om daar in een hotel een evenement van te maken. Lekkere badolie mee, liefst van Kneipp, want die vind ik tot nu toe de beste. Omdat ik geen auto heb, probeer ik mijn rugzakje zo licht mogelijk te houden. Dus neem ik kleine verpakkingen toiletartikelen mee.
Dat die onvoordelig zijn, is algemeen bekend. En overbodig deels ook, omdat er in een beetje hotel toiletartikelen klaar staan. Ik liet die meestal voor wat ze waren, omdat ik anders toch weer met veel bagage naar huis ging.
Nu is daar verandering in gekomen. Ik neem ze wél mee. Dat hoort bij de slogan: 'Kleine beetjes helpen.'
Maar ik pak niet alles mee voor de hep; de spullen moeten wel lekker ruiken. Er zijn grenzen!
Ik wil geen arme stinkerd worden.
Als ik door mijn voorraad kleinverpakkingen voor op reis heen ben, heb ik een setje plastic flesjes achter de hand die ik kan vullen met mijn eigen toiletspullen. Tot nu toe heb ik die nog niet hoeven gebruiken. Enne...de recente hotelovernachtingen in Zandvoort had ik al voor 1 juli 2013 geboekt. Die vallen buiten het project:-)

Haiku - zomerstilte

Oorschelpen vangen

het ruisen van de zee, wind,

verre vliegtuigen

Zuigen stilte op - 

filteren geluiden op

kalmeringswaarde

In gehoorgangen

sluimert verstilling op de

deinende golven

Kijk eens om je heen..

Een vriendin heeft onlangs een fotosessie laten maken, zodat ze zich 'in the cloud' goed kan presenteren. Windowdressing is tegenwoordig een belangrijk deel van het werk.

Na een jaar of twee dezelfde profielfoto op mijn weblog(s) wil ik ook wel eens wat anders. 

Die vriendin raadt me haar fotograaf aan. Dat gaat me zo'n 80 euro kosten.

Dat moet anders kunnen.

De profielfoto die ik had, heeft Robin, mijn neef, gemaakt (zie eerste foto hieronder).

Op zijn verjaardagsfeest had hij toen net zijn Canon camera en zat voor de lol wat foto's van me te maken. Hij fotografeert inmiddels ook voor kranten. Vooral 112-onderwerpen hebben zijn belangstelling.

Onlangs heeft hij een website gemaakt: www.robindebeer.nl en daarop heb ik gezien dat hij ook opdrachten aanneemt. Ik tweette hem of hij voor een tientje (!) van mij een aantal foto's wil maken en dat vindt hij prima.

Zo gezegd, zo gedaan. Inmiddels heb ik ze gekregen en er een uitgekozen als nieuwe profielfoto op mijn blog. Dus voordat je een smak geld uitgeeft, kun je ook eens om je heen kijken of er niemand in je familie of kennissenkring voor een vriendenprijsje jouw project kan uitvoeren. Met diezelfde Robin heb ik vroeger ook  de bestrating in mijn voortuin aangepast. Hij was toen pas 9 jaar, maar ging na schooltijd altijd met bouwvakkers op stap en heeft zo het vak geleerd. Voor een zak snoep wilde hij mijn tuin wel renoveren.

En het resultaat was prima!

Wie weet, breng ik jou nu ook op een idee!

Dit zijn de foto's die Robin gemaakt heeft: de linker is van anderhalf jaar geleden, de tweede van 25 juni jongstleden.

Energiemaatschappij

Na mei, de maand waarin het vakantiegeld wordt uitbetaald, volgt juni met de afrekening van mijn energiemaatschappij. Nu ben ik vorig jaar ergens ingetrapt. Mijn leverancier belde 's avonds op met een bijzondere aanbieding voor trouwe klanten. Dat vond ik al bijzonder, want meestal benaderen nieuwe leveranciers je met geweldige offertes, terwijl als je al jaren bij 'dezelfde' zit, je daar nooit eens voor beloond wordt.
Mijn oren waren gespitst. Het ging om een tweejarig contract met vaste prijzen. Dan zou ik niet de dupe zijn van prijsverhogingen en profiteerde ik in ieder geval twee jaar van de relatief lage prijzen.
Waarschijnlijk heb ik mijn hoofd op hol laten brengen door dat woordgebruik van twee jaar 'vast'. Nu kan een aantal jaar vaste rente bij een hypotheekverstrekker positief zijn, in dit geval bleek dat niet zo te zijn.
Maar ja, dat zag ik pas achteraf in. In januari gingen namelijk de prijzen ineens verder dalen en zat ik vast aan die zogenaamd lage prijzen uit mijn contract.
Oliedom dus, wat ik gedaan heb (en ik dacht nog wel slim te zijn).
Zo zie je maar: 'Hoogmoed komt voor de val'.
Inmiddels verzamel ik sites om me voor de afloop van het contract goed voor te bereiden op een nieuw contract bij een andere energiemaatschappij. Ik vrees dat mijn energieleverancier dan een heel trouwe klant kwijt is, want ik hou namelijk niet van misleiding!
Daarnaast heb ik mijn termijnbedrag lager heb dan vorig jaar. Ik betaalde altijd liefst per maand teveel om dan in juni bij de afrekening geld terug te krijgen. Dat bleek dit jaar ook weer het geval!

1. Er zijn twee redenen om dat nu niet meer te doen:Ik ga het komende jaar sowieso heel bewust met gas en licht om en zal daardoor minder verbruiken, dus kan dat maandbedrag wel wat lager
2. Ik vind het niet slim om de energiemaatschappij te spekken, wanneer die van mijn teveel betaalde geld de rente opstrijkt.

Dan hou ik met dat lagere voorschotbedrag mooi 20 euro per maand meer over voor een film of etentje! Ben ik even de deur uit en verbruik ik ook geen energie!

Luces y sombras

Nog een prachtige foto van het Alhambra uit Granada van de site: www.alhambradegranada.org
Titel van de foto is 'Licht en schaduw' of in het Spaans: 'Luces y sombras'.

Kick off

Tadam: vandaag is de officiële kick off van mijn project: 'Leven van een tientje per dag'.
Na een korte aanloop in juni ga ik er nu echt voor. Ik zal eerlijk schrijven over hoe ik het doe. Om te beginnen heb ik een pot waarin ik het geld stop dat ik misschien per dag over hou van het dagelijkse tientje.
Dan kan ik op een andere dag eens een keer uit eten of naar een concert.
Daarnaast is er een kleine buffer op een aparte spaarrekening die ik in situaties aanspreek, waarin ik een uitzondering wil maken. Het is niet nodig dat anderen de dupe worden van mijn project, omdat ik ineens minder geld wil besteden aan bijvoorbeeld een dagje uit of zo. Ook wil ik geen zelfgemaakte cadeaus of stekje van planten als cadeau voor verjaardagen geven. Ik hóef niet te bezuinigen; ik wil het om dat geld aan een ander doel te besteden.
Er is een boekje van iemand die van 1 euro per dag een tijd leefde om op die manier een groot huwelijkscadeau voor een familielid te kunnen kopen. Dat is mooi, alleen de weg die die auteur bewandelde, spreekt me minder aan: een soort parasiteren.
Tja, ik zou nu ook rond zessen bij vrienden binnen kunnen gaan vallen in de hoop dat ik mee kan eten, maar dat soort gedrag past niet bij me en bovendien wil ik autonoom en Dymph blijven. Ik heb er normaal gesproken ook niet zo'n behoefte aan om contuinu met anderen te zijn, dus ga ik dat nu ook niet doen uit financieel oogpunt. Berekenend wil ik niet zijn.
Zo dat zijn wat kanttekeningen bij het project.
En dan nu: