Lekker knallen!

Met een (te) kort lontje

kun je in 2015
niet 

kkkknallen!

Winter om de hoek

Kerstboodschap

Taal & tekens

Kijk eens hoeveel je met letters en tekens kunt zeggen:

Hamsteren

Toen een vriendin het huis van haar ouders ging opruimen, omdat haar vader overleden was en haar moeder naar een verzorgingshuis zou gaan, trof ze overal grootverpakkingen toiletpapier aan.
Toiletpapier dat in de aanbieding was geweest met ook nog eens x-rollen extra en dan denk je:

"Altijd handig een extra pak in huis. Zitten we in ieder geval voorlopig niet zonder."

Dan kom je thuis, bergt de boodschappen op en ziet dat er nog heel wat pakken in de wacht staan.


Typisch iets wat meer gezinnen overkomt. Haar broers, zussen en zij gingen met een volle auto WC-rollen naar huis. Voorlopig genoeg voorraad.

Dit verhaal herinnert me aan tante Jet. Zij was een vriendin van mijn opa en oma en woonde in dezelfde serviceflat. Haar kleinzoon vertelde hoe ze - als hij de wekelijkse boodschappen voor haar deed - zo lief elke keer kon zeggen:

"Ach, jong, neem ook een rolletje beschuit voor me mee. Dat is altijd handig, als ik onverwacht bezoek krijg."

Na haar overlijden bleken de keukenkastjes volgestouwd te zijn met beschuitrollen. Niemand die de boodschappen voor haar deed, vroeg zich af wat er elke week toch met die rol beschuit gebeurde.
Niets dus!

Misschien heb ik het later wel met koffie. Als de Senseo in de aanbieding is, sla ik grootschalig in, omdat ik er niet aan moet denken zonder koffie te komen zitten!

Karakter

Voor een schrijfopdracht verzamelen we een maand lang één zin per dag die ons opvalt, aanspreekt of prikkelt. Er schiet me onmiddellijk een regel te binnen die ik jaren geleden in een boek las - helaas weet ik niet meer van welke auteur - en die me regelmatig helpt om in een moeilijke situatie overeind te blijven en goede keuzes te maken.
Het gaat om de korte zin:

"Nu komt het op karakter aan."

Voor mij voldoende om op zo'n moment het beste in me omhoog te halen en dat is het karakter zoals Jezus dat getoond heeft tijdens zijn leven op aarde!

December - consumptiemaand

Door de bank genomen
neem ik mijn financiën hoe ze komen
of niet, dan geen verdriet:
ik heb nog wat spaargeld af te romen

In een winkel kan ik rustig rondlopen
zonder dwangmatig iets te hoeven kopen
tweedehands is aan mij ook wel besteed
Marktplaats is voor mij een feest

Daags na het vieren van pakjesavond
viel de recyclebak me op en ik vond
'voor gebruikte schoenen' wat dubieus, heus
na één keer zetten, kun je ze nog een tijd dragen

Op 6 december was het in de stad moeilijk doorkomen
cadeautjes ruilen, inkopen voor kerst of -bomen
de koopwoede raast nog even door
er zijn er die al van de januari-uitverkoop dromen

Politici zeggen dat dit koopgedrag
de economie zal opbouwen
maar kun je hen nog wel vertrouwen?

Heel Holland bakt is ook niet alles!

Heel Holland bakt is ook niet alles. Al die enthousiastelingen posten hun baksels en kooksels zonder gêne op internet. Nu is koken een vak, maar fotograferen ook. En het oog wil ook wat. Om dat te illustreren heb ik voor de LOL wat gerechten van internet geplukt die mij de lust tot eten benemen.
Net als de titel voor de wedstrijd van het radioprogramma Mangiare: 'Heel Holland prakt'.
Ik ken daar nog wel een variant op, maar die houd ik wijselijk voor me.

Eet smakelijk??

Loods 5

Foto van Bibian

Een enorme hal opgedeeld in verschillende compartimenten met steeds een ander stijlaccent: voilà Loods 5.
Als je op het punt staat te verhuizen en je wilt inspiratie opdoen, ga erheen.
Als je op zaterdag rustig wilt winkelen in een woonwinkelgigant, dan heb je je plek gevonden.
En ook de lunch is er heerlijk (en verantwoord).
Loods 5 bevindt zich in Sliedrecht en Zaandam en is binnenkort ook te vinden in Amersfoort. Een bezoek aan de Loods levert je veel inspiratie, leuke ideeën en in mijn geval een mooie nieuwe badkamermat op. Ik ben tegenwoordig (na een jaar leven van een tientje per dag en na al mijn overbodige zooi de deur uitgedaan te hebben) een zeer bescheiden koper.
Dus geen waxinelichtjeshouders, omdat die zo gezellig zijn in december en in januari bij de kringloop belanden. Geen schattige bordjes voor highteas die ik toch niet geef en ook geen nieuwe glazen vazen, omdat die precies mijn kleur zijn. Maar wel een rijk gevuld hoofd en een mooie degelijke mat voor in de douchecel. En veel plezier met mijn vriendin.
De foto geeft een indruk van de creatieve etaleurs die er werkzaam zijn.

Haiku - nevel

Langs enkels, kuiten
van bomen in het weiland
kruipt nevel omhoog

Gelukjes bij een ongelukje

Een ongeluk zit in een klein hoekje.
Dat bewijst Gil Elvgren, een kunstenaar en illustrator, die heel beroemd is geworden door zijn pin-up-girls. Er is in zijn fantasie niet veel voor nodig om de dames pikanter te tonen; hij bedenkt een klein incident waardoor de vrouw in kewestie overrompeld wordt. Een hond die een vrouwenrokje tussen zijn tanden beet houdt of zelfs een kreeft die het rokje van de serveerster te pakken krijgt. Hoe vers wil je de kreeft hebben?
De dames komen al met al als niet al te snugger naar voren, maar dat zal het tijdsbeeld wel geweest zijn. Bovendien valt er het een en ander.
De meeste illustraties met pin-ups kwamen in kalenders terecht. Die worden zelfs nu nog uitgegeven, zag ik op het web.
Het grappige is dat de artistieke vrijheid van de kunstenaar de vrouwen wat voordeliger en ondeugender weergaf dan ze feitelijk waren.
Dat bewijst onderstaande twee voorbeelden: de echte dame met de vrouw ernaast die Gil ervan maakte. Ook de vormen werden wat aangezet, zoals je kunt zien.

Laten we dat maar de 'dichterlijke' vrijheid van de artiest noemen.
Hoe ik hier zo op kom? Dat heeft met het twitteraccount van iemand te maken die een profielfoto met onderstaand portret gebruikt. Tja, en dan word ik nieuwsgierig wat de achtergrond van zo'n illustratie is.

Acrostichon

Soms wil ik even
Alleen - in stilte
Met mezelf leven
Eenvoudig zijn
Neerbuigen

Impressies van Markthal Rotterdam

Frysk

Soms hoor ik ze niet. 

Niet omdat ik ongehoorzaam ben, maar omdat ik ze niet versta. 

Dan gebruiken ze rare klanken, alsof ze tegelijk een snoepje aan het eten zijn.

Zelfs hun monden staan dan wat anders dan normaal.

Ik ga rustig door met spelen.

Dan komt het moment waarop ze weer gewoon gaan praten. 

Net alsof er een andere radiozender wordt aangezet.

Doen ze dat, omdat ze ouder zijn dan ik, dan papa en mama?

Hebben andere opa’s en oma’s dat ook?

Misschien is het geheimtaal en willen ze dat ik hen niet kan verstaan.

Nou, dat klopt!

Uitspraak

In mijn jeugd was de Engelse taal minder gangbaar dan tegenwoordig. Dat kon je in de uitspraak van ouders en grootouders duidelijk terughoren. Overigens spreken de Fransen Engels nog altijd op hilarische wijze uit.
Tegenwoordig is het Nederlands doorspekt met Engelse terminologie, waardoor vrijwel iedereen weet hoe je die woorden uitspreekt. Vroeger was dat anders.
Mijn grootouders die uit Friesland kwamen, bakten er zoals de meeste volwassenen niets van.
De margarine die oma gebruikte, noemde ze 'bleuband' ('bloebent' dus op zijn Engels). Haar brood belegde ze met 'kornètbief' ('cornd bief') en de was deed ze met 'sunlicht'zeep ('sunlait').
Wij deden er als kleinkinderen zo'n 15 jaar over voor we door hadden dat je die producten dus eigenlijk anders moet uitspreken, maar deden we dat dan klonk het ons super geaffecteerd in de oren.
Dus wat mij betreft blijft het gewoon 'SUNLICHTZEEP'!

Moi

Ik schrijf

omdat ik minder graag praat

en wel van me wil laten horen

Ik hou van ruimte

omdat die me voelen laat

waarom ik ben geboren

Ik heb stilte nodig

omdat het me dan beter afgaat

iets te kunnen horen

Sla eens anders!

Ik vind het niet zo leuk om met een recept te koken en heb dan ook geen kookboeken. Wat me wel prikkelt, zijn smaken met elkaar combineren. Ik kan uitproberen wat ik wil, omdat ik normaliter toch de enige ben die de combi opeet.
Soms lekker, soms vies. Ach ja....
Dit ter inleiding van deze twee salades:

• gemengde sla à la gomasio en
• exotische witlofsla.

Heel eenvoudig en maximaal vijf ingrediënten.

Gemengde sla à la gomasio
Vul een kom met gemengde sla.
Giet er wat saffloerolie overheen.
Hussel goed door elkaar.
Bestrooi de sla met gomasio.

Exotische witlofsla
Voor één persoon neem je een stronk witlof.
Met een aardappelschilmesje draai je de harde kern aan de onderkant eruit.
De rest versnipperen in een kom.
Twee eetlepels kokosmelk erover gieten en een eetlepel mayonaise er doorheen roeren.
Dan twee of drie babyvijgen of één grote in heel kleine stukjes snijden .
De stukjes er doorheen mengen.

Uitweg

Deze afbeelding kwam ik op internet tegen.
De tekst doet me denken aan een bijzonder moment in mijn leven. Er was sprake van een uitzichtloze situatie. Ik voelde me ellendig en ook lamgeslagen. Wist niet meer welke kant ik op moest.
Minder heftig als toen Mozes met het volk Israël voor de Rode Zee stond met achter zich het woedende leger van de farao uit Egypte, maar toch....
God redde Mozes op een heel bijzondere manier: Hij zorgde voor een droog pad dwars door de Rode Zee. Het leger dat achter het volk aan wilde trekken, werd onder het terugvloeiende water bedolven.
Een voorbeeld van een bijzondere uitweg die God baant, als je eigen mogelijkheden zijn uitgeput.
De afbeelding brengt me in herinnering wat God toen in de onmogelijke situatie aan mij laat zien: dat ik gewoon een stap op het water moet zetten en dat Jezus ervoor zorgt dat er dan precies op die plek waar ik mijn voet neerzet, een steen ligt. Zo plaveit Hij voor mij een weg dwars door het water heen uit die uitzichtloze situatie.
Op het oog een onmogelijke weg, maar door God is alles mogelijk.

Voortrekker

De Kamer

Ik sla het boek net dicht; heb het in twee adems uitgelezen.
Korte beschijving van de inhoud:

Een kantoorklerk, Björn, die bij de Instantie werkt (overheidsbedrijf) heeft zo zijn eigen manier om zich staande te houden te midden van de kantoorhectiek. Dat levert hem de vijandschap van alle collega's op, terwijl zijn werkprestaties op den duur briljant blijken te zijn. Alleen aan de voorwaarden waarop hij die kan leveren, wordt op termijn niet tegemoet gekomen. Dat luidt het begin van zijn ondergang in.

Het boek is in een vlotte prozastijl geschreven. Het overkomt mij een aantal keer dat ik zowel voor Björn als zijn collega's sympathie kan opbrengen. Ik ben niet geneigd voor de een of ander partij te kiezen. Gedachten die te beschamend zijn om uit te spreken, zijn voor Björn volkomen normaal. Hij laat zich er zelfs op voorstaan. Dat maakt het boek surrealistisch.

Dergelijke gedachten durf je zelf soms nauwelijks te dénken.

Een aantal keer moet ik ook aan mijn eigen werkervaringen denken. Bijvoorbeeld toen we een jaar of twee geleden flexibel moesten gaan werken en iedereen een reden had, waarom hij/zij juist wel een eigen werkplek nodig had. Binnen korte tijd had iedereen zijn vaste werkplek weer ingenomen. Dat kon toen, omdat er genoeg plekken waren. In de situatie waarbij er minder werkplekken zijn dan medewerkers, krijg je een heel andere dynamiek: mensen beginnen 's morgens vroeger om een goeie plek te kunnen bemachtigen. Werkplekken worden met persoonlijke spullen alvast 'bezet'. Dit soort primaire reacties vind je ook in dit boek. En het onderling oordelen en beoordeeld worden; het lijkt de hele dag door te gaan.

Het is een boek om over na te denken, om je een spiegel voor te houden en om je af te vragen:

Wie is er nu gek?

Painting the light

Peter Wileman, een Engels schilder, wil in zijn werk vooral het licht vangen en daarmee een emotie overbrengen.
Ik publiceer hieronder wat van zijn werk, terwijl ik er zelf een volgorde in aangebracht heb waarvan ik niet weet of die chronologisch klopt. Dat wil ik wel graag geloven.
Net als bij Mondriaan een steeds grotere abstractie tot stand brengen.
Zijn laatste werk (dat is dus een gok van mij) spreekt mij het meest aan.

Haiku - herfst

Beschenen door een
lage zon kleurt het tapijt
van herfstblad goudbruin

Haiku - voetenleed

Van het web

Gapende voeten
protesteren luid tegen
knellende schoenen

Gezond eten?

De herinnering der dingen

De herinnering der dingen.
Dat schiet me te binnen als ik mijn tweedehands stamper pak om bloemkool, aardappels en lamsworstjes te prakken. Die stamper doet me denken aan Martine die eerste getuige is als ik het ding op de bevrijdingsmarkt in Lombok koop. Een zonnige dag met veel leuke ontmoetingen.
Een emaillen schaaltje waarin ik mijn portie rauwkost overgiet met safloerolie en parmezaanse kaas, brengt me de huiskamer van Marieke en Albert in herinnering, waar ik de driedelige set schaaltjes krijg aangeboden en vele plezierige uren met hen heb doorgebracht.
Een Workumer beschilderde aardewerk kom tovert moeiteloos de virtinekast op mijn netvlies waar die staat te pronken in het leven van mijn ouders.
Door een roze servies van mokkakopjes met zilveren beslag zie ik weer het triomfantelijke gezicht van mijn vader die het in een antiekzaakje ontdekt en trots mee naar huis neemt.
Mijn beide ouders zijn inmiddels dood; het servies staat nu in mijn kast en is een eeuwige momentopname geworden.
De spullen zelf daar hecht ik niet aan, maar ik koester wel de herinneringen die erin verborgen liggen.

Stilleven met flessen

In een woonwinkel in Arnhem hing deze prachtige poster op canvas. Een echte eyecatcher!
Wel wat duur vond ik (een paar honderd euro), maar zo mooi dat ik hem op mijn blog wil vereeuwigen.
Ik ontdekte toen ik via Google-afbeeldingen ging zoeken of de print elders te koop was, dat je door op het fototoestelletje te klikken en een eigen foto te uploaden, je andere afbeeldingen kunt vinden met hetzelfde kleurenpalet. Erg leuk om te doen.
Dit zijn een paar van de resultaten die ik met deze foto 'ophaalde':

Requiem voor een maaltijd

Kruimels en kringen
op tafel - een slok water
talmt in een glas
Uit het gelid - verfrommeld
servetten met afdrukken
Afgekloven stukken kip
Borden half gestapeld
Bestek in de slabak
wachtend op een warm bad
Nadat sorbetijs zijn weg
heeft gevonden -
wel bekome

Fokke & Sukke

Sweet sixty;-)

Kringloop

In zichzelf verzonken
deint een eend op
rimpelend water

Het lijk(t)
een dode eend -
rietkragen waken

Als de tijd daar is
dobberen delen
naar zee - kringloop

Good night

Het zoet en het zuur

Dit engelstalige spreekwoord kent veel varianten zoals ik op internet zag. Ik heb er een paar 'zoete' uitgepikt. Moraal van het verhaal: als het leven je een hak zet, kun je zelf bepalen hoe je daarop reageert en wat je volgende stap is.
Niet de gebeurtenissen op zich bepalen je leven, maar wel hoe je ermee omgaat.