De herinnering der dingen.
Dat schiet me te binnen als ik mijn tweedehands stamper pak om bloemkool, aardappels en lamsworstjes te prakken. Die stamper doet me denken aan Martine die eerste getuige is als ik het ding op de bevrijdingsmarkt in Lombok koop. Een zonnige dag met veel leuke ontmoetingen.
Een emaillen schaaltje waarin ik mijn portie rauwkost overgiet met safloerolie en parmezaanse kaas, brengt me de huiskamer van Marieke en Albert in herinnering, waar ik de driedelige set schaaltjes krijg aangeboden en vele plezierige uren met hen heb doorgebracht.
Een Workumer beschilderde aardewerk kom tovert moeiteloos de virtinekast op mijn netvlies waar die staat te pronken in het leven van mijn ouders.
Door een roze servies van mokkakopjes met zilveren beslag zie ik weer het triomfantelijke gezicht van mijn vader die het in een antiekzaakje ontdekt en trots mee naar huis neemt.
Mijn beide ouders zijn inmiddels dood; het servies staat nu in mijn kast en is een eeuwige momentopname geworden.
De spullen zelf daar hecht ik niet aan, maar ik koester wel de herinneringen die erin verborgen liggen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten