Na schooltijd was ik als 8-jarige vaak in de keuken te vinden. Dan besmeerde ik Mariabiscuitjes met leverpastei. Kookte soep met veel sliertjes en cervelaatworst, waardoor er van die prachtige vetringen op kwamen drijven. Mijn moeder at alles met veel genoegen op. Dat stimuleerde me natuurlijk om ook later met mijn gekke variaties door te gaan. Dan probeerde ik ze uit op mijn gasten. Cakevla in plaats van bitterkoekjes, toen een cake niet wilde rijzen. Bitterkoekjespudding met (veel) wodka in plaats van rum. Ik bestelde hele rundertongen bij de slager, waar ik goulash van maakte. Nooit aan mijn gasten vertellen wat er in zat, anders at niemand het. Ik heb een periode niertjes bereid, toen ik veel met een Française optrok. En 10 liter erwtensoep met suiker, toen ik net op kamers woonde (dat was eigenlijk een vergissing; ik haalde de zout- en suikerbus door elkaar). Omdat ik zo weinig geld had, heb ik het wel allemaal opgegeten (!)
Ook heb ik eens met iemand die er net zo verzot op was als ik, garnalencocktail uit een soepbord gegeten. We schepten wel drie keer op.
Op mijn verjaardag ontbijt ik met een hele chipolatapudding.
Mijn Indiase soepen slaan ook in als een bom. Ik maak soep van Hollandse soepgroenten, kruidenbouillonblokjes en spliterwten. Gooi er een paar eetlepels Hindoestaanse kerrie in. Dan alles in de blender. Ook hiervan de ingrediënten niet bekend maken, anders valt het brouwsel van zijn exotische voetstuk af!
Recepten zijn aan mij niet besteed en kookboeken dus ook niet. Ik sta wel altijd open voor spannende suggesties. Zoals het idee op deze foto van Titia: watermeloen met feta, muntblaadjes en een drupje olijfolie.
Cecilia leerde me Marokkaanse burgers van AH te verkruimelen in een groentewokschotel. Zij was ook ooit slachtoffer van mijn nagebootste Egyptische bonenrijstschotel. Na één hap had ze genoeg: ik was te kwistig geweest met mijn kruiden uit Caïro.
Ach ja...smaken verschillen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten