Tot nu toe heb ik vrijwel altijd mijn werk op de fiets kunnen bereiken. Uitgezonderd een ongelukkige periode als dagbladjournalist, waardoor ik op een brommer tussen Weesp, Hilversum en Utrecht jakkerde. De razende reporter!
De stiltecoupé is omgetoverd tot Kidzcity, dus mijd ik die dit keer.
In ieder geval wel een zitplaats. Naast een oude mevrouw die een gevulde koek koopt en de verpakking niet open krijgt. Ik bied een helpende hand. Waarom houden fabrikanten geen rekening met de vergrijzing? De ouderen vormen toch over niet al te lange tijd de grootste klantenkring!
De aankomst in de stad Groningen is spectaculair, futuristisch. Zo ervaar ik het, maar dat laatste woord blijkt niet up-to-date, als ik constateer dat het Groninger museum al aan een (zoals dat op de gevel staat) 'revitalisatie' toe is. Het is 'al' sinds 1994 open, tja....tegenwoordig ben je op je 16e dus al aan een facelift toe!
Als ik 's avonds de stad weer uitga, laat het gevoel me niet los dat veel Nederlandse binnensteden steeds meer op elkaar lijken. Tot ik ineens uit het treinraampje van de stiltecoupé die ik nu helemaal voor mezelf heb (yes!), een prachtig paviljoentje zie staan, zoals je dat alleen in Parijs op straathoeken kunt tegenkomen. Dat maakt Groningen toch uniek!
Het gebouw staat, als je Groningen verlaat, links, maar dan moet je wel 'achteruit' rijden. En dat doe ik tegenwoordig bij voorkeur, sinds ik van Cecilia geleerd heb dat dat veel rustiger aan je ogen is: verglijdende landschappen in plaats van je tegemoet snellende.
Ik geef me er van harte aan over.
(Toevoeging: in de reacties van Tim op dit bericht staat een boeiende aanvulling!)
Jazeker, daar staat een 'paviljoentje met een koepeltje' dat klopt. Ik heb gehoord dat, maar lang geleden dus ik zal er wel een hoop fantasie bij geplakt hebben, dit een buitenhuisje van de familie scholten was. (vroegere rijkaards uit Groningen.) Het stond toen ongeveer tussen hun huis in de stad en hun huis in Haren. Konden ze uitrusten onderweg. Ook nog, maar wederom vraagtekens, wordt verteld dat de trein hier speciaal stopte als iemand van de fa. Scholten daarin wilde stappen.
BeantwoordenVerwijderenGa ik deze informatie nu nazoeken op het internet.
Tim
Jammer Dymph, vette pech. Dat het het theehuisje van de familie Scholten betreft dat is waar. Maar van de speculatief smeuïge rest heb ik niets terug gevonden........
BeantwoordenVerwijderenTim