Woorden pimpen

Omdat ik het woord "participatie" zo plechtstatig vind, maak ik er "partycipatie" van. Dan zie ik de slingers en ballonnen al verschijnen!

Organisatievernieuwing betekent lang niet altijd verbetering. Vooral niet als er een bezuinigingsopdracht aan ten grondslag ligt. In dat geval hebben we het eigenlijk over "organisatievernieling".

Politiek lijkt steeds minder met visie en ideologie te maken te hebben en meer met: "Hoe krijg ik zoveel mogelijk kiezers achter me aan". Kunnen we dan niet beter spreken van "polytiek"?

Clowntje Dymph?

Mijn jongste nichtje, Valerie, noemt me clowntje. Reden is dat we allebei graag gekke bekken trekken en lol trappen.
Toen ze eens een dagje bij me zou komen, had ik twee van die rode plastic neuzen gekocht.
We zijn vanaf het station naar het Nijntjemuseum (Dick Brunahuis) gelopen met allebei zo'n rode neus op.
Vrijdag heeft ze me een cadeautje gegeven dat ze zelf voor me uitgekozen heeft:
een giletje met clownskoppen. Het resultaat is op de foto's te zien!

Indianen in Lingewaal?

Onderweg naar Heukelum passeer ik een beeldentuin midden tussen de velden en boomgaarden. 

Deze totempaal is opgebouwd uit ketels, kannen en pannen van metaal. 

Met de zon erop een ware "blik"vanger!  

Haiku - fairy tale

Een lichte waas van
traag optrekkende mist - ja -
sprookjes bestaan nog

Haiku - wake up!

Zuchtend rimpelt de
wind het spiegelend water -
de vijver ontwaakt

Een wonderlijk contact

Een tijdje geleden plaatste het AD in de rubriek "Lezers helpen lezers" mijn verzoek om een bepaald liedje.
Het was een hippiesong uit de 70-er jaren, waar ik nog altijd erg gek op ben. Dat nummer is nooit op CD verschenen, vandaar mijn vraag. Het duurde een hele tijd, voordat mijn vraag geplaatst werd. Ik merkte het aan een massa e-mails van lezers die me verder op weg geholpen hebben.
Onder hen een oud-klasgenoot die me zo weer op het spoor kwam. Met één van de mensen die me toen mailde - waarschijnlijk een vrouw van ongeveer mijn leeftijd:-) - heb ik nog steeds per e-mail contact.
Omdat het de week van de vriendschap is, kreeg ik deze presentatie van haar die me erg raakte. Het liet een diep gevoel van dankbaarheid bij me achter.
Voor de liefhebber hierbij de link (met geluid!):
Werelddorp

Werkt de link niet (ik krijg links beneden in mijn scherm een "download" waarop ik moet dubbelklikken), ga dan naar Google, typ werelddorp powerpoint en je kunt de presentatie ook bekijken (als je wilt:-)

Weblog vanaf nu met eigen foto's!

In mijn lunchpauze heb ik een digitale camera gekocht. Eén van mijn goede voornemens voor 2011. Alles op mijn blog schrijf ik zelf; nu wil ik daar ook mijn eigen illustraties aan toevoegen.
Collega Peter, een enthousiast fotograaf, heeft me wat handige tips gegeven. Daardoor kan ik snel een keuze maken. Ik koop het toestel bij een oude, vertrouwde fotowinkel in de stad. Niets geen webshops, grote mediaketens, maar ouderwetse service in een mooie winkelwandelstraat.
Mijn eerste foto is van Peter, voor zijn vriendelijke hulp!

(Ver)spreekwoord - beleving

Niet genoten is altijd mis.

Goedkope reclame

Tijdens een busrit zie ik de volgende reclametekst op een vrachtwagen van een transportbedrijf staan:

"Your ware, our care"

Aanleiding om er eens lekker op los te rijmen.
Wat vind je van:

• "Your hair, our care" (kapper)
• "Your despair, our care" (psycholoog)
• "Your fair, our care" (evenementenbureau)
• "Your stair, our care" (tapijtzaak)
• "Your share, our care" (liefdadigheidsinstelling)
• "Your bear, our care" (poppendokter)
• "Your flair, our care" (coach)

Kortom, reclame maken kan iedereen!

Het einde?

Ik krijg wat van je!
Geen liefde, geen cadeaus
Geen chocola of roos
Maar de zenuwen!

Zaterdagmorgen

De vroege morgen
huilt ingehouden;
zijn fijne tranen
verwazen het zicht -
Als een grijze sluier
overwelft de hemel
de nog trage aarde
en filtert het scherpe licht

Wikileaks - open deur?

De klank van het woord "Wikileaks" is vrolijk, al zullen veel mensen er niet blij van worden.
Een kleur bij de klank van deze naam, zou wat mij betreft oranje zijn, al zal het koningshuis niet happy zijn met deze associatie.
Een geluid bij Wikileaks? Het vallen van een knikker in een holle ruimte: eindeloze herhaling door de echo die niemand kan stoppen.

Er is in diplomatieke sfeer volgens documenten op Wikileaks een poging gedaan Wouter Bos te beïnvloeden in zijn stellingname over verlenging van de Nederlandse missie in Afganistan. Met het oog op zijn internationale carrière zou hij maar beter akkoord kunnen gaan.

Ik luister naar het nieuws hierover.
Is dit eigenlijk wel nieuws?

Het is opmerkelijk, dat er in de berichtgeving hierover maar twee woorden worden gebruikt voor die "beïnvloeding": "onder druk zetten" en "persoonlijke druk" uitoefenen.
Als je het mij vraagt, gaat dit een stap verder: manipuleren (naar je hand zetten), chanteren, intimideren.
Dergelijke acties vertonen altijd de combinatie: 'Als jij niet ......doet, dan zal ik........'
Je zou het ook bedreigen, mes op de keel zetten, duimschroeven aandraaien, etc. kunnen noemen.
En het feit dat er zoveel verschillende woorden voor bestaan, laat al zien, hoe vaak deze praktijk zich voordoet. Dat de politiek en diplomatie hier niet vies van zijn, laat zich raden.

Dus is dit nauwelijks nieuws, meer een illustratie van een handelwijze achter de schermen die iedereen eigenlijk wel vermoedt.

Victorie!

Wie zichzelf overwint, heeft de wereld overwonnen!

Gewoontegetrouw

Een gewoonte aanleren gebeurt vrijwel vanzelf. Er eentje afleren kost 40 dagen of 6 weken. Ik had ooit een plastic zakje naast mijn wastafel hangen, waar ik pads, watjes e.d. in gooide.
Op een dag hing ik die aan de andere kant. Je wilt niet weten, hoe vaak ik automatisch met iets in mijn hand naar de oude vertrouwde kant reikte.
Een gewoonte ben je dus niet zomaar kwijt.
Je kunt er een aantal nieuwe woorden op loslaten:

Ontvaken    (regelmaat eruit halen, waardoor automatisme verdwijnt)
Ontsmaken  (smaak ontwennen: bijvoorbeeld suiker in je koffie)
Ontmaken   (iets op een andere manier gaan doen)

Ik schrijf hier niet voor niets over: ik heb ook een rijtje dingen die ik voortaan anders zou willen doen. Maar die hou ik voor mezelf!

(Ver)spreekwoord - ochtendhumeur

Beter half blij dan een depri kop.

Sundayafternoonfever

In Moira aan de Wolvenstraat 10 heeft wijkorkest de Noordooster gisteren zijn eerste CD gepresenteerd. Het orkest speelt al 15 jaar en viert dus zijn derde lustrum. Het repertoire bestaat uit muziek van allerlei culturen.
Een multicultiband.
Er spat een heleboel levensvreugde vanaf, soms gelardeerd met een traantje. De CD kost slechts 10 euro.
Mijn schrijfvriendin Marloes speelt erin mee en heeft me voor dit feestje uitgenodigd. Cecilia ging met me mee.
Dat betekende al een verkoop van in ieder geval 2 CD's.
Hieronder volgen twee links: eentje naar de Noordooster om een indruk te krijgen van waar we gisteren naar geluisterd hebben:

Wijkorkest de Noordooster in actie! (link)

en eentje naat de weblog van Marloes:

Weblog Marloes (link)

Viva La Musica!

Levensvreugde

Ik vier het leven
om het even
of er wat te vieren
valt

Tulpen uit.....

Tulpen van vuur
dorsten naar water -
openen zich onbevangen -
tonen hun hart
geruisloos - weinig later

Tulpen van vuur
ontluiken pas
na amputatie
gretig groeiend
op de vaas

Tulpen van vuur
maken vlak voor
hun levenseinde
een diepe buiging
voor hun Schepper

(Ver)spreekwoord - regelgeving

Waar een wil is, is een wet.

Espressowedstrijd Simon Lévelt

Wie helpt me winnen?
Simon Lévelt houdt een schrijfwedstrijd. Bedoeling is dat je een kort verhaaltje schrijft dat geschikt is om op een espressokopje te af te drukken. Ik heb iets ingezonden. Nu is het de bedoeling dat anderen mijn stukje beoordelen. Het enige wat je hoeft te doen, is aangeven dat je het leuk vindt.
Klik de link aan en scroll helemaal naar beneden. Daar staat mijn inzending. De inzenders met de meeste stemmen winnen!
(Als je wilt stemmen, moet je je aanmelden voor Facebook. Geen zin? Prima, het is maar een spelletje!!)

Link naar schrijfwedstrijd Simon Lévelt

Een gewaarschuwd mens...

Op weg naar het station. 22.00 uur.

Voor me lopen een meisje en een man met een fiets aan de hand. Het meisje belt. De man loopt op een redelijke afstand naast haar.

Ik passeer hen. Hoor het meisje in haar GSM zeggen:

'Hij blijft maar naast me lopen.'

Dat klinkt niet goed. Ik draai me om en vraag haar:

'Heb je hulp nodig?'

'Ogenblikje, pap, een vrouw spreekt me aan.'

Ze legt me uit dat die man haar in een zijstraatje eerst in het Spaans, toen in het Engels vroeg, waar ze heen ging. Ze antwoordde nog: 'Naar het station.' Daarna begon hij vervelend te doen: 'You are so beautiful...etc. etc.'

Ze komt bij haar vader vandaan. Die heeft ze nu gebeld en hij is onderweg. Ik zeg dat ik bij haar blijf.

Ineens fietst de man weg.

We ontmoeten haar vader even later en lopen met zijn drieën naar het station. Het is net alsof we samen uit zijn geweest. Heel gezellig!

Dan naderen we de stationshal en zien dezelfde vent bij een etalage staan wachten. Hij zwaait zelfs even naar het meisje.

Bij de streekbussen zeg ik hen gedag, ren de trappen af en stap bus 39 in. Die moet ik eigenlijk niet hebben, maar ik wil zo snel mogelijk hier weg. Eén keer kijk ik om, voordat ik de bus instap. Geen achtervolging, gelukkig.

Ik heb ooit meegemaakt dat iemand een meisje 's nachts op straat lastigviel, ik me ermee bemoeide, het meisje ervandoor ging en ik met die rare kerel achterbleef. Rennen!!!

Dat zal me niet nog een keer gebeuren!

Parasieten van de nacht

Ontwaken
op een wazig spoor
van spijt en pijn

Het licht in je
hoofd aan doen:
'Het was maar een droom'

(Ver)spreekwoord - brand

Waar rook is, is vocht.

(Me verheugd op een knapperend haardvuur bij Parnassia na een verregende strandwandeling, blijkt het hout vochtig te zijn en alleen rook af te geven. Helaas!)

Dagje IJmuiden (zaterdag) - Nova Zembla

(Vervolg van gisteren)
Vanachter mijn bord roerei kijk ik uit over de duinen. Een uitkijktoren aan een meer met een houten keet ernaast. Als ik nog een keer goed kijk, lees ik de half vervaagde letters NOVA ZEMBLA. Dat roept iets in me wakker: avontuur.
Ik hou van boeken, waarin mensen extreme omstandigheden overleven, zoals poolexpedities, Arita Baaijens met haar kamelentochten door de woestijn of de autobiografie van Íngrid Betancourt over haar gevangenschap in de de jungle na haar ontvoering door de FARC.
Nu is het mijn beurt: ik besluit van IJmuiden naar Zandvoort over het strand te lopen bij windkracht 7. Met mijn schamele bagage voor 1 nacht op mijn rug vertrek ik. Alles beter dan weer die sombere bustocht te maken van gisteren!
5 minuten later vallen de eerste regendruppels. Mijn visie tot dat moment is dat het aan zee altijd snel weer opklaart, zeker nu het zo hard waait. Ik blijk ernaast te zitten. Als ik dat ontdek, ben ik inmiddels drijfnat. Mijn spijkerbroek plakt als latex om mijn benen, mijn schoenen soppen, alleen mijn waterdichte jack houdt stand. Jammer dat ik ooit mijn capuchon eraf geritst heb en weggegooid.
'Twee uur lopen', zei de eigenaar van het strandpaviljoen die in allerijl zijn menuborden binnenhaalde, voordat ze over het strand geblazen zouden worden.
Het eerste kwartier zit erop. Als ik omkijk, zie ik behalve zand dat over het strand raast - als in een film die snel  vooruit gespoeld wordt - niets. Een grijze mist van water, zowel voor als achter me. Geen mens meer in de buurt. Ik leun tegen de wind en ga stapje voor stapje op mijn doel af. Het tempo is het best te vergelijken met het moment in een nachtmerrie dat je weg wilt vluchten, maar nauwelijks vooruit komt.
Nu komt het op karakter aan!
Ik stel mezelf steeds een nabijgelegen doel: "Als ik maar voorbij die duinovergang ben. Als ik maar....". Intussen zie ik prullenbakken voor mensen aan en zijn de meeuwen ook nergens meer te bekennen.
Mijn eerste beloning is het bereiken van Parnassia. Wat kan een mens blij zijn met een kop hete thee.
Nu ben ik op de helft: de bus nemen, of doorgaan?
Ik ga ervoor! Een prachtige uitspraak vind ik: "Als je tegen de stroom ingaat, kom je bij de bron uit" (auteur onbekend).
Ik parafraseer: "Als je tegen de storm ingaat, kom je bij het station uit."
En dat is uiteindelijk waar ik beland: na 3,5 uur in plaats van 2 uur, maar dat zal wel met de tegenwind te maken hebben. Mijn gezicht hoeft in ieder geval voorlopig geen scrub!

Nachtje IJmuiden (vrijdag)

Ik geloof dat veel mensen dat wel kennen. De maand januari die als een stuk niemandsland aan het begin van het nieuwe jaar voor je ligt. Bijna niet door te komen. Ik heb een list verzonnen:
korte break na de eerste week.
Goedkope boeking gedaan voor een nachtje aan zee: IJmuiden.
Geen slecht idee, als het in een andere maand was geweest. Het hotel ligt aan een boulevard, in the middle of nowhere. De buschauffeur komt me tegemoet door tussen twee haltes in voor het hotel te stoppen. De eerste regendruppels vallen. De bustocht voerde vanaf station Sloterdijk langs industriegebieden en lege campings.
In Utrecht dacht ik nog: 'Laat ik wat te eten meenemen'. Flauwekul, daar zijn ook wel winkels. Hamstergedrag. Op zeker spelen!
In dit geval was dat niet gek geweest. Er zijn géén winkels en de restaurants in de buurt hebben allemaal een winterstop. Behalve de Chinees.
Ik waag me tegen de avond even het strand op: woedende wind, een onthoofde, rottende meeuw met hulpeloos gespreide vleugels en duizenden scheermesjes. Je moet hier wel depressieproof zijn!
Met kalm gemoed - zonder iemand tegengekomen te zijn - verschans ik me in mijn mooie hotelkamer en val aan op het eten dat ik bij de Chinees heb afgehaald. Heet bad, mooi boek; de eerste dag zit erop.
Wordt vervolgd.

Haiku - aan zee

Witte koppen op
het meer - duinhalmen buigen
diep - windkracht zeven

O happy day!

'Wat een dag'!

Dat kun je wel zeggen. 205 van de 365 dagen zijn in 2011 een zogenaamde themadag. En dan heb ik de dubbelingen niet eens meegeteld. Soms zijn die dubbele themadagen veelzeggend:

• "Wereld Psoriasisdag" deelt de 29e oktober met de "Nacht van de Nacht"
• "Dag van de Toekomst" vieren we met de "Dag van de Mantelzorg" (niet om bijster vrolijk van te worden)
• "Wereld Toiletdag" is gelijk met de "Internationale Mannendag" aan zet ('Doe die bril toch omhoog, heren!')

Grappig is dat de maanden juli, augustus en december duidelijk ondervertegenwoordigd zijn in het themadagenoverzicht. Tja, dán hebben mensen wel wat beters te doen dan een "Internationale dag van de leerplicht" te vieren. De "Anti-dieetdag" van 6 mei kunnen we beter verschuiven naar de decembermaand die maar 9 memorabele dagen kent, of deplorabele, want wie wordt er nu warm van de "Dag van de Berg"?

Nederland slaat wel door met zijn hokjesgeest.

Geef mij maar gewoon een dag voor mezelf!

(Ver)spreekwoord - vriendschap (2)

Met twee maten eten.

Moerdijk - brand

Op de site van Chemie-Pack (even gegoogled), de firma in Moerdijk waar zo'n grote brand is uitgebroken, staat als onderschrift bij de firmanaam:

 "Vertrouwde omgang met chemische producten".

Zo vertrouwd blijkt het dus niet te zijn.

Zoals altijd bij rampen komen deskundigen in de media aan het woord. Iedereen moet ramen en deuren dichthouden en binnenblijven.
Ik weet niet, of er ook al gezegd is dat er geen reden voor bezorgdheid is.
Je ziet nu, hoe weinig zo'n geruststelling waard is!

(Ver)spreekwoord - adieu

Met de mantel der liefde vertrekken.

Haiku - kleuraccent

Ochtendlicht kleurt de
laan zwart/wit - achterlichten
vlammen felrood op

Leven in het NU

'Beste wensen'.
'Ja, jij ook een gelukkig nieuwjaar (ik typte eerst: "gullukkig", eigenlijk wel grappig)'.
'Nu op naar de vakantie!'
'Hoezo, gaan jullie binnenkort weg?'
'In augustus'.

Over leven in het NU gesproken....;-)

Tijdsbeleving

Tijd is als een droom,
waarin je wilt vluchten,
maar niet vooruit komt

Tijd is als een stroom,
waarin je onderuit gaat -
je kreet verstomt

Tijd tikt als een bom,
markeert afstand
tussen "er was eens" en "ze leefden nog lang en gelukkig'

Tijd is ongrijpbaar -
verslindend -
niet te stoppen

En toch:
'Ik heb de tijd'

(Ver)spreekwoord - Utrecht; dooie stad?

In Utrecht geldt al 2 jaar lang de aloude leus van een bekende Nederlandse voetbalclub niet:
'geen woorden, maar daden'.
Utrechters praten kennelijk wél graag de dingen uit.
Utrecht is al twee jaar lang een moordstad zonder moorden.
Met recht kunnen wij de leus hanteren:

'Geen moorden, maar genade.'