Stadsgeest

Met dank aan: SabineSabine (Flickr)

Een aantal keren heb ik deze poster in Amsterdam zien hangen: op winkelramen, over andere posters die culturele activiteiten aankondigen en tegen muren. De tekst smaakt kritisch. Ook wel humoristisch à la Vrekkenkrant of diens opvolger "glossy" Genoeg.

In Utrecht wensen we elkaar geen "prettige recessie" toe. Misschien zijn we in onze stad wat milder? Dat blijkt ook uit het volgende:
er is afgelopen jaar in Utrecht geen enkele moord gepleegd!

Prettige reflectie

&

Innige genietmomenten

2011 staat voor je klaar!

(Ver)spreekwoord - vriendschap

Alles met maten.

Holland op zijn smalst/vetst!

Je mag me zacht bevoelen
Nee, knijpen mag je niet
Want ik kan niet voorspellen
Wat je vervolgens ziet

Misschien voel je mijn warmte,
Mijn elasticiteit
Wie weet, vind je me wat te zwaar -
Bros, als je in me bijt

Ik ben vet, rond, zoet en vol
Ik ben een oer-Hollandse oliebol

Het AD heeft weer een fraai stukje opofferingsgezindheid aan de dag gelegd: de jaarlijkse oliebollentest. Als je de testers moet geloven, geen onverdeeld genoegen.
Wat me het meest interesseert, is de reactie van de oliebollenbakkers op hun lage notering in die befaamde test.
Allerlei smoezen passeren de revue:

• het meel van Koopmans deugt dit jaar niet (meel is de boosdoener)
• onze klanten stromen toe: die vinden onze baksels kennelijk wel lekker (de testers deugen niet: stelletje misbaksels)
• ons nieuwe recept heeft verkeerd uitgepakt (recept moet aan de schandpaal)
• het ligt aan de winterse kou, waardoor het vet anders smaakt (het weer is de schuld - waarvan niet eigenlijk?)
• door mijn koude vingers ben ik met de rumfles uitgeschoten (in het beslag, of in de mond van de bakker?)

Kinderen zijn er niets bij.

Nee, dan de bakker die hartelijk bedankt voor het advies van het AD-panel om een professional in te huren. Hij verklaart: 'We hebben dit ter harte genomen en hebben inmiddels advies ingewonnen bij een van de toppers op uw lijst'.

Zo kan het ook!

Twee onsmakelijke omschrijvingen springen eruit:

1. Een vetbol waar de smurrie bij een beetje druk uitspuit als een jeugdpuistje waarin wordt geknepen. De smaak valt overigens nog wel mee.
2. Moddervette braakballen die net zo snel naar binnen als naar buiten glijden. In deze olie moet eerst bedorven vis zijn gebakken (etc.).

De bakker van omschrijving 1 reageert met: 'Hartelijk dank voor de beoordeling van onze oliebol'.

Dat is nog eens sportief! 

De reactie van de maker van de "braakballen" staat helaas niet in de krant afgedrukt.

Toch maar zelf oliebollen bakken met Oudjaar?

Opvallend verschijnsel

Nu de bussen meer passagiers vervoeren door het winterweer, is het een klein wonder, als je in die bus komt, waar je al als eerste op stond te wachten.
Wat dat betreft, kun je beter in Londen wonen, waar de Engelsen als vanzelf een keurige rij vormen. Zonder dranghekken, een kwestie van politeness.
Een mooie vertaling van dat woord is "wellevendheid". Behalve dat het leven van anderen er door verbetert, gaat je eigen leven er ook op vooruit, als je wellevendheid betracht in de omgang met anderen.
Vanavond op het drukke station van Utrecht zag ik tot mijn verbazing twee keurige lange rijen: eentje voor de Turkse snackbar en de andere voor de patatboer. Gek dat het bij het wachten op een snelle hap wel werkt!
Omdat ik geen zin had om voor eten in de rij te staan, liep ik iets verder door en dook een Subway-zaak in. Ik was direct aan de beurt voor mijn Veggie Lite. Achteraf zag ik dat er in deze broodjeszaak een heus dranghek staat!

Haiku - schaduwwerking

Zonlicht projecteert
tweedimensionaal een
boom op het asfalt

Digitaal kerstverhaal

Het kerstverhaal met nieuwe media verteld.
Fijne 2e kerstdag!

Link........

Hieperdepiep HOERAAAAAAAAAAAAAAA

Van harte gefeliciteerd met de verjaardag van Jezus,
de verlosser van alle mensen!
Stel je eens voor, hoe groot Zijn verjaardagstaart zou zijn.
Hoeveel kaarsjes daarop zouden branden!
En dan in één keer uitblazen.
Iedereen mag op Zijn verjaardag komen.
Laten we er een onvergetelijke dag van maken.

Klaprozen

Voor het origineel heb ik niet genoeg geld.
Maar de poster is ingelijst - door Catch uit Utrecht - ook prachtig aan mijn muur:

"Poppy-field" van Jan Groenhart.

Ik heb de schilder over de aanschaf van de poster van zijn kunstwerk gemaild.
Om hem te vertellen dat ik zijn werk zo prachtig vind.

RUIMTE!

Hij stuurt me een vriendelijke reactie terug.
En wenst me veel plezier met de poster.
Wat een klasse!

Ook een mooie poster uitzoeken en laten inlijsten?

Ga naar Catch in Utrecht: zoveel deskundigheid en service is uniek!

Link naar Catch

Afscheid

Ik zie nog net
zijn klein gebaar
bij het sluiten van de deur.
Een hulpeloze geste om
wat verloren gaat.

Ik aarzel nog
om terug te gaan -
laat het moment passeren.
Kijk star en stom
de leegte aan.

Haiku - versterving

Winter etaleert
teloorgang zonder gêne
met een kiem van hoop

Stilleven als inspiratiebron

Het blad 'Schrijven' publiceert in elk nummer een foto die de lezer zo moet prikkelen dat hij acuut pen en papier pakt (of zijn PC start) en er een stuk over schrijft. Mij overkomt hetzelfde met deze foto (wederom eentje van Jan).

Een eenzame leren handschoen door een voorbijganger opgepakt en op het hek gelegd. De hand gevuld met sneeuw. Hij ligt er dus al eventjes.
Je vraagt je af, wie in dit weer zijn rechter handschoen verliest. Het lijkt op een mannenhandschoen.

Scenario 1
Een man besluit de boel de boel te laten en kiest voor een meditatief moment in de bossen. Zijn GSM gaat af: zijn secretaresse: 'Uw afspraak van 16.30 uur is er. Waar bent u? Wat moet ik zeggen?' De man keert zich haastig om. Dat was hij vergeten! Doet zijn mobieltje in zijn zak en verliest daarbij zijn handschoen.

Scenario 2
Een vrouw verlaat woedend het huis na een ruzie met haar vriend. Ze grijpt de handschoenen van de halkast (de zijne!) en rent het bos in. De kou slaat haar in het gezicht en haar neus begint te lopen. Ze propt de handschoenen in haar jaszak, pakt een tissue en veegt haar neus af. Als ze de handschoenen weer wil aandoen, mist ze er eentje. 'Nou, én! Het zijn die van hem maar!'

Scenario 3
Een dolverliefd stel wandelt door het sprookjesachtige bos. Zij zegt wat over koude handen. Hij geeft haar één van de zijne. Ze verwarmen teder elkaars handen die ze diep in zijn jaszak hebben gestopt. Dan voelt haar hand iets kouds. Ze wringt haar hand los uit de zijne en bekijkt het kleine voorwerp dat ze uit zijn zak heeft opgediept: een trouwring. Met zijn eigen handschoen geeft ze hem een harde klap; gooit het ding dan weg, in dezelfde richting als de ring. Ze holt terug naar de auto, trekt met slippende banden op.

Wie volgt?

(Ver)spreekwoord - times are changing

Zoals de ouden zongen, rappen de jongen.

Haiku - got you

Verblind in het web
gevlogen - de vleugels slaan
lam - vlucht verbroken

Begerig ontfermt
de spin zich over zijn vangst -
vlieg zonder vleugels

Wandelen in een kerstkaart

Iedereen kent "Alice in wonderland" wel. Gisteren ben ik "Dymph in een kerstkaart" geweest. De busreis naar Utrecht; een tocht door winterwonderland. De voor de kerst met kunstsneeuw versierde ramen steken schril en kitscherig af bij de voortuinen die met een tweevingerdikke laag poedersneeuw zijn bedekt. Sneeuwverstuivingen trekken aan het raam voorbij. Een Jack Russell steekt goor af bij de witte sneeuw. De bus glibbert als een trage slak naar zijn einddoel.
In de stationshal zullen Cecilia, Jan en ik elkaar ontmoeten te midden van honderden anderen onder het bord met vertrektijden dat vrijwel leeg is. De treinen rijden beperkt. Ik ben er al vroeg en probeer een interview af te dwingen door de aanwezige cameraman en reporter mega chagrijnig aan te kijken. Ze willen vast horen, hoe rampzalig ik deze vertraging vind, dus trek ik een bijpassend gezicht en probeer ze te triggeren. Als ze me dan filmen en ondervragen, verras ik Nederland met een uitbundig:
'Wat mij betreft kan de winter niet lang genoeg duren. Leuk als dingen ontregeld raken. Dat bewijst maar weer dat we niet alles in de hand kunnen hebben en dat er gelukkig Iemand anders over het weer gaat!'
Helaas krijg ik die kans niet.
Als we elkaar ontdekt hebben in de massa, zijn Cecilia, Jan en ik het snel eens: we blijven in de buurt; landgoed Beerschoten bij de Biltsche Hoek. Een wandeling door een kerstkaartenlandschap en daarna een lunchkaart van Van der Valk met een 'Twaalfuurtje': drie boterhammen met kaas, kroket en ham en een huzarenslaatje. Ja, het bestaat nog!
Die witte wereld geeft me zo'n energie dat ik - na een extra wandeling van het dorp naar mijn huis - omdat de bus niet verder rijdt - ook mijn hele stoep nog veeg. Dat past wat mij betreft uitstekend bij deze ouderwets gezellige dag!
De prachtige foto hieronder heeft Jan tijdens onze wandeling gemaakt.

(Ver)spreekwoord - ervaring

Jong verkeerd is oud misdaan.

Haiku - ochtendvuur

In vlammend rode
tangojurk duikt de zon op
aan de horizon

Goedheid

Het gaat er niet om goed te doen,

maar goed te zijn.

(Ver)spreekwoord - regeren (2)

Regeren is de buit zien.

Vriesland

De winter is hier vroeg begonnen
De weiden wit, de koeien weg
De trein vervolgt zijn lang traject -
Gelukkig...........

Rap van de verdwijnende woorden

Kinnesinne
Krentjebrij
Hakketakken
Haarkloverij

Patjepeeër
Geitenbreier
Watergruwel
Kletsmeier

Kissebissen
Lellebellen
Flierefluiten
Keetlellen

Schuim der natie
Ringeloren
Putjesschepper
Zeiloren

Smeerkezen
Bokkenpruiken
Vetkuiven
Uilskuiken

Jantje van Leiden
Kruidje-roer-me-niet
Geef hem van Jetje
Kierewiet

Schorriemorrie
Angsthazen
Kareltje knetter
Vechtersbazen

Ondeugd
Deugniet
Onverlaat
Stuk verdriet

Haiku - schimmenspel

Door de wind dansen
de schaduwen buiten hun
grenzen - onbezorgd

(Ver)spreekwoord - regeren

Regeren is geen fluit zien.

Verstilling

Mijn aandacht is vandaag verstild
sereen als verse sneeuw
verwonderd als een dromend kind -
Gelaten rust de leeuw
die mij inwendig grommen deed.

Twee schelpen in gesprek

	‘Zij heeft me meegenomen van het strand, waar ze wandelde. Alleen mij. Ik snap niet waarom.’
	‘Hoezo begrijp je dat niet? Man, ze vindt je gewoon mooi. Of zielig, omdat je zo klein bent. Moet je maar kijken. Ik ben veel groter en heb ribbels. Net rimpels. Misschien ben ik ook wel ouder dan jij.’
	‘Ja, nu je het zegt. Maar weet je, míj heeft ze uitgekozen. Jij bent een cadeautje van een vriend. Da’s anders. Dus ik voel me toch groter in haar ogen, al ben ik de kleinste van ons twee.’
	‘Nou ja zeg! Kijk maar uit dat je niet naast je schoenen gaat lopen. Daar houdt ze niet van. Misschien gooit ze je dan weg.’
	‘Dat wil ik niet, hoor! Bah, dan kom ik tussen de sinaasappelschillen en natte koffiepads terecht. Bewaar me!’
	‘Wat vonden die andere schelpen ervan, toen ze alleen jou oppakte?’
	‘Tja, die waren jaloers, natuurlijk. Maar ook wel opgelucht. Niet iedereen kan een solitair leven aan.’
	‘Nou, zo eenzaam is het nu ook weer niet. Je hebt mij toch!’

Kringloop

Platanenblad, zo sappig groen en groot
verdort nu en vergeelt -
verlaat de tak waaraan het hangt
en doet naar het seizoen

De stoep vol blad en bruin -
de kale takken wuiven
Een jongen schopt de bladeren op -
die laten zich verspreiden

Een frisse dag met zon, wat wit -
een natte, kille mist
Een vrouw veegt woest de bladeren op
en bergt ze op een hoop - vergeten

Na maanden achteloosheid
de bladerberg getransformeerd
tot een schepvol mest die voedt
de boom - de kringloop is voltooid.

(Seniorenent.be)

(Ver)spreekwoord - Wikileaks

De klok horen luiden, maar niet weten waar de vlegel uithangt.

NS - voordelige Kruidvatdagtocht

Een maand of wat terug een leuke actie van Kruidvat. Voor € 12,50 een hele dag tweede klas reizen door Nederland. Uiteraard koop ik ook zo'n kaart. Komt altijd van pas. Alleen vergeet ik op dat moment dat we de winter tegemoet gaan en mijn gedrag dan ook steeds meer op dat van een hamster gaat lijken. Overwinteren in je veilige hol. Liefst slapend.
Ineens ontdek ik dat ik nog maar twee kansen heb om de kaart op te souperen. De ene gaat voorbij door hamstergedrag, dus dit weekend is mijn laatste kans.
Ik kies voor Groningen. Je wilt er tenslotte zoveel mogelijk uithalen. Maar op de dag zelf met de weersverwachting in het achterhoofd, besluit ik iets dichter bij huis te blijven: Nijmegen.
Alles verloopt volgens plan. Totdat het om 13.30 uur venijnig hard gaat sneeuwen in Nijmegen en ik steeds vaker stomme winkels induik voor wat warmte. Wat doe ik mezelf aan: ik ga naar huis!
De trein die ik wil nemen, rijdt niet. 'Via de intercity naar Zwolle, kunt u mee tot Arnhem', vertelt een servicemedewerker me op het perron. Ik haal de trein op het nippertje en zie in Arnhem wel weer verder.
De vertrektijden daar kloppen al niet meer. Ik stap in een trein naar Amsterdam, terwijl de intercity naar Den Helder op een ander perron met vertraging weliswaar, eerder zal vertrekken. Veel medepassagiers rennen er op een holletje naartoe. Ik wacht af. In deze coupé is het tenminste warm.
Die medepassagiers missen de Den Helder-trein en stappen weer bij mij de coupé in. Een jongen voor mij is in een heftig gesprek met zijn opa gewisseld, als we Ede-Wageningen naderen. 'Hé, opa,  we stappen er hier uit. Dan gaan we naar Amersfoort en nemen daar de trein naar Utrecht.' Opa piekert er niet over. Daar zeker aankomen en geen trein meer vinden. De jongen zegt weer: 'Hé, opa, doe je jas nu aan, we moeten er zo uit.' Inmiddels wordt omgeroepen dat onze trein niet verder gaat dan Utrecht wegens een wisselstoring bij Schiphol. Opa vertrekt geen spier, terwijl zijn kleinzoon aan zijn mouw sjort. 'Weet je', vertrouwt hij me toe, 'ik heb zo'n kaartje van het Kruidvat en hij een Railrunner. Hij is gek van treinen, kent alle vertrektijden, wil vandaag zoveel mogelijk trajecten afleggen en zo lang mogelijk reizen. Ik heb het nu wel gezien. Hoop dat we nog thuis komen.'
Als even later bekend wordt dat onze trein voorlopig niet verder rijdt vanwege een treinstel dat bij Driebergen met pech stilstaat, is de jongen de enige die juicht: 'Yes, opa, we zijn er voorlopig nog niet!'
En gelijk heeft hij gekregen!

WK 2018 naar Rusland

Bid Nederland zonder resultaat.
De meeste mensen bidden met hun ogen dicht.
Gullit en Van Gaal hadden ze beter open kunnen houden!

Sneeuwrit

Door de sneeuw (heerlijk!) ga ik deze week met de bus naar mijn werk (minder heerlijk, wel fijn dat er een bus rijdt). De bus is vol, de mensen hebben muziek hard aanstaan op hun koude oren, horen daardoor niet dat de chauffeur een aantal keren vraagt om door te lopen naar achteren en de mobieltjes laten opgewekt hun verschillende ringtones horen.
Tegenover mij een man en een vrouw. Onbekenden van elkaar. Dat duurt niet lang. De man belt:
'Ik probeer Patricia te bellen, maar ze neemt niet op.'
'........'
'Wat moet ik dan voor het eten meenemen?'
'........'
'Alleen eieren?'
De vrouw naast hem lacht voluit naar een bekende die verderop in de bus zit.
Ze zegt: 'Patricia zit naast je, hoor!' tegen haar buurman.
Toeval bestaat toch.

Haiku - diamonds are 4ever

Vorst produceert als
volleerd diamantair een
snoer edelstenen

Strooit ze met gulle
hand over de stad uit en
baadt haar in weelde

Mindfulness voor gevorderden

Op zich wel grappig dat de spellingswijzer bij dit woord de suggestie oppert: 'mindervalide'. Maar dit terzijde.
Je komt mindfulness tegenwoordig overal tegen. Het is 'hot'! Vooral in de semispirituele bladen als Happinez en Mind-Magazine wordt mindfulness gepresenteerd als een makkelijke weg naar geluk.
'Relax, gast, blijf in het moment, proef het, voel het, aanvaard het.'
Voorbeelden en afbeeldingen die je in dergelijke artikelen tegenkomt, verwijzen altijd naar mooie belevingen als: een heerlijk gerecht, een stiltemoment op de bank, kopje thee (kruiden!), wierookstaafjes, boeddhabeeldjes. Die beeldjes bij dit onderwerp zijn terecht, want mindfulness wortelt in het boeddhisme. En het westen met zijn graai- en snaaicultuur en zijn 'ik creëer mijn eigen religie'-houding heeft enthousiast mindfulness als een van de keuzeproducten in het reli-assortiment opgenomen.
Ik heb niets op met dat relishoppen/hoppen. Laat mij maar gewoon bidden, zonder poespas met Jezus in gesprek zijn. Dat kan overal! En niet om er zelf beter van te worden, maar om een liefdevolle relatie met God te hebben. Met ups and downs, for better and for worse.
Ik moest denken aan mindfulness, toen ik op de Notendijk bij Heukelum door de bagger sopte. Iedere stap in volledige concentratie zetten, anders zou ik met mijn mooie lichte broek in de blubber belanden.
Het was een ultiem moment van mindfulness. Helaas zal zo'n ervaring nooit als plaatje bij een mindfulnessartikel komen te staan! Hooguit een foto van een schoonheid met een moddermasker.
Het leven moet vooral LEUK zijn (en blijven).