Stokrozen, nectarines en fietsen in de binnenstad

Mijn collega maakt even wat foto's in het centrum van de stad. Zij neemt er voor mij ook een paar mee. En een overheerlijke, sappige nectarine die een vriendelijke jongen op straat haar zomaar geeft. De zon maakt mensen mild. Het is een nectarine zoals de perzik die ik vroeger van mijn oma kreeg: geurig, rijp en vol sap dat langs mijn mondhoeken mijn hals inglijdt.

Twee foto's springen eruit.
Deze roze stokrozen op het Nijntjepleintje.
En een foto van een fiets op een plek waar dat eigenlijk niet mag. Tja....dat zie je wel vaker in de binnenstad.
Maar deze fiets is net zo roze als de stokrozen en dat nodigt uit om er iets over te schrijven.
Zoals een filosoof (ik geloof Bas Haring). Die schreef ooit een heel essay over waarom we ons ergeren aan een rood colablikje in de natuur en niet aan een rood met witte paddestoel (vrij geciteerd).
Want waarom vinden we roze stokrozen 'prachtig' staan en die roze fiets niet? Omdat het zo duidelijk verboden is? De mededeling op het venster zegt: 'Let op. Geen fietsen voor vitrines en beeldschermen.'

Ik vind de foto's in ieder geval prachtig.
Met dank aan mijn collega!