Gelukkig 2012!!!

Avondconcert

De heren dragen zwarte
lakleren schoenen
frivool accent bij
hun stemmige pakken

De dames dragen teder
hun violen op volle
roomwitte schouders
waarlangs bandjes afzakken

Muziek in flitsen, wel-
haast filmische scènes
hectisch, onvoorspelbaar
doemen beelden op

Gestolde herinneringen
aan mislukte familiediners
vervloeien tot zwarte animaties

Na het laatste akkoord schraapt
het publiek massaal de kelen - een
luid geblaf - een dolle hondenkennel

Ik keer weer terug in het hier en nu

Indekken

Zelfs als je het tijdelijke voor het eeuwige verwisselt en ten hemel vaart, kom je nog waarschuwingen tegen, waar je voor moet uitkijken.
Naar Amerikaans voorbeeld is iedereen tegenwoordig bang voor een schadeclaim en dekt zich dus aan alle kanten in.

Alleen als je toch al dood bent, heb je toch niets meer te verliezen?
Sterker nog, als je naar de hemel gaat, kan het feest  beginnen: en het duurt eeuwig!
Dus, of je er nu struikelend of fier rechtop komt, dat maakt dan niet meer uit!

Kerstpost!

Mijn kind,
Je kent mij misschien niet, maar Ik weet alles over je.
Ik weet het wanneer je zit en wanneer je weer opstaat.
Alles wat je doet is bij mij bekend.
Zelfs de haren op je hoofd zijn geteld.
Want je bent gemaakt naar Mijn evenbeeld.
In Mij leef je, beweeg je en is je bestaan.
Je bent uit Mij voortgekomen.
Voordat je verwekt werd, kende Ik je al.
Nog voordat Ik de wereld maakte, koos Ik je al uit.
Je bent geen vergissing.
Elke dag van je leven stond al opgeschreven in Mijn boek.
Ik bepaalde je geboorte en waar je zou leven.
Je bent prachtig gemaakt.
Ik heb je gemaakt in de buik van je moeder.
Ik verwelkomde je op de dag dat je geboren werd.
Mensen die Mij niet kenden hebben geprobeerd Mij te vertegenwoordigen.
Ik ben niet ver weg en kwaad, want Ik ben de volmaakte liefde.
Mijn verlangen is om je te overladen met Mijn liefde.
Gewoon omdat Ik je Vader ben en jij Mijn kind bent.
Ik geef je veel meer dan een aardse vader zou kunnen.
Want Ik ben de perfecte vader.
Al het goede dat je ontvangt komt uit Mijn hand.
Ik geef je wat je nodig hebt.
Mijn plan voor jouw toekomst is altijd vol hoop geweest.
Want Ik hou van je met een eeuwigdurende liefde.
Ik denk ontelbaar veel aan je.
En Ik zing een lied van blijdschap over je.
Ik zal niet stoppen met het goede voor je te doen.
Want je bent Mijn kostbare bezit.
Met Mijn hele hart en ziel verlang Ik er naar om je te bevestigen.
En Ik wil je grote en verbazingwekkende dingen laten zien.
Als je Mij met je hele hart zoekt, zal je Mij vinden.
Verheug je in Mij en Ik zal je al de verlangens van je hart geven.
Want Ik heb die verlangens in je gelegd.
Ik kan oneindig veel meer voor je doen dan dat je ooit kunt beseffen.
Ik ben diegene die je het meest aanmoedigt.
En Ik ben ook de Vader die je troost in al je verdriet.
Als je terneergeslagen bent, ben Ik dicht bij je.
Zoals een herder een lam draagt, zo heb Ik je dicht bij Mijn hart gedragen.
Op een dag zal Ik elke traan van je ogen afwissen.
En Ik zal alle pijn die je op deze wereld hebt geleden, wegnemen.
Ik ben je Vader en Ik hou net zoveel van jou als van Mijn Zoon, Jezus.
Want in Jezus heb Ik Mijn liefde voor jou laten zien.
Hij is het exacte evenbeeld van Mij.
Hij kwam om te laten zien dat Ik aan jouw kant, en niet tegenover je, sta.
En je te vertellen dat Ik niet meer naar je zonden kijk.
Jezus stierf zodat wij weer bij elkaar kunnen komen.
Zijn dood was de ultieme uiting van Mijn liefde voor jou.
Ik gaf alles op waar Ik van hield, zodat Ik misschien jouw liefde zou winnen.
Als je Jezus verwelkomt, ontvang je Mij ook.
En niets zal je ooit nog scheiden van Mijn liefde.
Kom thuis en Ik geef het grootste feest dat je ooit beleefd hebt.
Ik ben altijd Vader geweest en Ik zal altijd Vader blijven.
Mijn vraag is Wil je Mijn kind zijn?
Ik wacht op je.

je Vader
Almachtig God

Haiku - winternevel

In minuscule
druppels ontledigt de lucht
zich van haar zwaarte

Kerstdiner

Met al het kersteten in het vooruitzicht: bezint eer ge begint!
Het mag dan wel een week later al Oud en Nieuw zijn: die goede voornemens lopen toch meestal na een week al spaak.
Dus houd je in, dan heb je alvast een goed begin!

Met dank aan:
www.jegezondheid.be

Mardie Collections - oosterse rijkdom

Ik ben al jarenlang fan van Mardie Collections op de Zadelstraat 33 in Utrecht. Op verschillende plekken in mijn huis vind je artikelen van hen terug. Het begon met drie zogenaamde sprookjesspiegels, toen de zaak nog van een andere eigenaar was, en sindsdien heb ik er verschillende spiegels, tafels en kasten gekocht. Het prettige is dat je die op maat en volgens eigen ontwerp kunt laten maken. Van prachtig, levendig hout: sesamhout. 

Toen mijn eerste drie meubels die ik in blank hout had besteld, er waren (ze kwamen met de boot uit India), kwam de eigenaar ze brengen en pakte ze in mijn huiskamer uit. Hij keek verwachtingsvol naar mijn gezicht, maar ik schrok. Deze nerf was wel erg contrasterend. Ik had een ander plaatje in mijn hoofd. Na het weekend - ik dacht nog even dat het misschien moest wennen - ging ik terug en terwijl ik vertelde dat ik zo teleurgesteld was, stond het huilen me nader dan het lachen van alle spanning.

De eigenaar zelf was er even niet, maar zijn vrouw stelde me helemaal gerust: "Daar moet je niet om huilen, we bedenken wel wat. Het komt heus wel goed!"

En dat kwam het!

De eigenaar heeft alle meubels in een prachtige kleur gebeitst en met boenwas bewerkt en het resultaat was fantastisch! Dat noemde hij service; hij wil graag tevreden klanten zien!

Ik heb in deze winkel gemerkt dat de klant voor 200% koning is en dat maakt me de koning te rijk. Inmiddels is er een warm contact tussen ons gegroeid. Zaterdagmiddag wipte ik even tijdens de kerstmarkt naar binnen en maakte een paar foto's van het interieur van Mardie Collections: een lust voor het oog: 

van harte aanbevolen!

Room with a view, part 2

Dit schilderij van Dalí heeft me geïnspireerd voor de foto 'Room with a view' die ik op donderdag heb gepubliceerd. Het schilderij is een variant op een thema uit de Romantiek: mensen op de rug afbeelden die uitkijken over een vaak onstuimig landschap, zoals de 'Wanderer' van Caspar David Friedrich.

Ook zonder mens heeft de afbeelding van een open raam of balkondeur met uitzicht op de natuur dat bekende 'sehnsucht'-effect zoals op mijn foto te zien is.
Het schilderij van Dalí fascineert me al jarenlang.
Wie is deze vrouw?
Waar is ze precies?
In haar woning, een hotelkamer, een verlaten vakantievilla?
Is het een kamermeisje dat even pauzeert tijdens haar schoonmaakwerk?
Of een geliefde die net verlaten is?
Een pas getrouwde vrouw op huwelijksreis?

Of misschien een visservrouw die de horizon aftuurt of ze de boot van haar man al ziet aankomen?
Zonder haar gezichtsuitdrukking te zien kun je met je verbeelding alle kanten op.
En dat al jarenlang!

Kerst 2011

Dit kan het eerste teken van kerststress zijn die zich al ruim voor 25 december kan aankondigen: (schoon)moeder die in september al zoet in een telefoongesprek vraagt aan haar (schoon)zoon:
"Wat doen jullie dit jaar met DE KERST?"
(Schoon)zoon en echtgenote hebben zich die vraag nog lang niet gesteld in SEPTEMBER, laat staan dat ze al een antwoord hebben.
Het is duidelijk dat (schoon)mama iets van hen verwacht. De man denkt: "Daar gaan we weer"!
De kersttoon is gezet.
Voor veel mensen is kerst een verplicht nummer, want ja...je laat je moeder/vader toch niet stikken, dan? En stel dat je de pech hebt dat je ouders gescheiden zijn, dan heb je eigenlijk drie kerstdagen nodig, als je zelf een partner hebt! En.....
De enorme aandacht in de media voor een 'gezellige kerst' laait de spanning nog verder op. Ruzies over al het geld dat voor die jaarlijkse happening wordt uitgegeven, kinderen die eigenlijk geen zin hebben dan naar pa en ma te gaan, maar toch zwichten. De cadeaus onder de boom die elk jaar groter (en duurder) moeten zijn.
Eén dag zou misschien nog te overzien zijn, maar de tweede zit je bij haar/zijn ouders! Anders krijg je daar weer scheve gezichten over. Om nog maar te zwijgen over de eindeloze en ingenieuze maaltijden die je in elkaar moet zien te draaien! Daar moet ook ieder jaar een schep bovenop!

Daardoor is de sfeer vaak erg gespannen tijdens die dagen. Iedereen is bekaf van de voorbereidingen en dan ook nog de druk dat kerst staat voor 'vrede op aarde'...Bij het minste of geringste onvertogen woord, wordt de atmosfeer explosief. Is het je nooit opgevallen dat kerstballen net kleine bommen zijn? Dat is natuurlijk niet voor niets zo!
Is de commercie inmiddels zo bepalend voor onze kerstbeleving dat we de traditie maar eindeloos blijven voortzetten, omdat het 'zo gezellig' is in onze herinnering en we er ieder jaar meer tegenaan zitten te hikken, maar toch zo nodig  moeten?

Eigenlijk is kerst de geboortedag van Jezus. Alleen het gekke is dat de meeste mensen wel de verjaardag vieren met alles erop en eraan, maar dat de Jarige zelf niet welkom is.

Ik heb niets op kerst tegen, hoor, maar zonder Jezus kunnen ze voor mij de kerstboom in!

Tijd van leven

Laat de maan voorbij
gaan in de nacht
Houdt de rondgang van
de zon niet tegen
Aanschouw, laat leven
Dans op de ritmes
van de eeuwigheid

A room with a view

Tirade - coup der letteren

Letters stuiteren lukraak
over het stuk papier -
raken kantlijn noch regeleind
laveren tussen de regels door
Komma's noch punt remmen
af, houden tegen, scheppen ruimte -
Samenscholend tot bitse klanken
rukken kapitalen in kolonnes op
tot ze in crescendo de naam
van de schrijver overschreeuwen

De auteur legt plechtig zijn pen
neer en weigert te signeren

Anarchie ten top!

Hoe kan Utrecht in 2015 de meest innovatieve gemeente van Nederland zijn?

Dit is een gedicht dat wij (een groep collega's) in een slamworkshop hebben gecomponeerd over bovenstaand thema. Mijn eerste 'gezamenlijke' gedicht!
De regisseur van de workshop die 'De Creatieve Krijgsheer' heette, is Doeke Fennema.
Voor meer info: www.DeCreatieveKrijgsheer.nl


Dit gras kan eindeloos groener
laten we
water uit de zee halen
gisten tot wijn
smeren als olie
in de omarming
van het licht dat schijnt als de bloem
van passie die opschiet
zo laat niets zich beperken:
door te doen en niet te laten
de vraag is niet wat de werkelijkheid is
dit gras kan eindeloos

Visueel ritme

Niet alleen muziek is ritmisch, ook gedichten, schilderijen (BoogieWoogie) en foto's kunnen dat zijn.

Deze foto heb ik genomen vanaf een hotelbalkon.
De bogen links geven een ascetisch accent aan de afbeelding. Zo kan een rij frivole hotelbalkons vanuit een bepaald perspectief doen denken aan een Italiaanse zuilengalerij van een kloostertuin.

De warme kleuren geven me een vertrouwd gevoel; ze lijken op de terratinten van mijn woonkamer.

North Sea Blue(s)

Haiku - vogeltrek

In V-formatie
wieken de vogels zuidwaarts -
verkenningsvluchten

Russen - nouveau riche

Russen in de lift ruiken
naar teveel aftershave
en oude wodka

Strakke glimmende pakken
haar in het gelid
mobiel in de aanslag

Blikken zonder blozen
luide, ruwe stemmen

veel te volle ontbijtborden

Kakofonie van ringtonen
Weglopen en gezien worden
En passant een slok

Achteloos blijven halfvolle
champagneglazen op tafel
achter - de zaken roepen

Haiku - storm

Wind giert met lange
uithalen door de kieren
van mijn open huis

And now...for something completely different..

Herfstboom met ballen

Plataan is pseudoniem

Mijn blad heb ik misschien verloren -
mijn streken gaan onverminderd voort
Ik houd me een winter op de vlakte
tot je de eerste sneeuwklokjes hoort
Dan springen mijn vele knoppen open
en hul ik mij in frisgroen kleed
Waarmee ik beter kan verbloemen
dat ik eigenlijk camouflageboom heet

Haiku - stilte

In het oog van de

orkaan is de stilte zo

oorverdovend hard

Dom

Ik ben een dankbaar onderwerp

voor kaarsen, lepels, zoetigheid

Ik word bezongen en beklommen -

ben heel wat spotternij gewend

Er is niemand die mij evenaart,

Ik ben wel Dom, maar heel wat waard

You have got this strange effect on me...

Wabi sabi

Wabi sabi is een Japanse filosofie en staat voor de schoonheid van imperfectie. Het enorme gezwel op deze boom maakt het tot een beeldhouwwerk. Zou je zelf zo'n bult op je lijf hebben, dan wist je niet hoe snel je die weg zou laten halen. Nog even los van het feit of die goed- of kwaadaardig is, we willen glad, pukkelloos en perfect zijn. Zo niet, dan plamuren we ons glad met foundation of laten we ons door Robert Schoemacher even flink onder handen nemen.
Aan de andere kant zeggen we van een oudere dame met lijnen en lachrimpeltjes in haar gezicht dat ze zo'n karakteristiek gelaat heeft, dat je kunt zien dat ze gelééfd heeft. Alleen zelf willen we dat liefst niet.
Ook ons leven willen we graag zo hebben: geolied, goed georganiseerd en onder controle. Geen klappen, geen onverwachte narigheid, niet teveel ruis.
Maar perfectie maakt levenloos, doods en vernietigt de uitstraling van de uniciteit van alles.
Vrouwen worden Barbiepoppen, levens worden Lifestyleproducten.
Tot zover niets nieuws onder de zon, want in de 14e eeuw heeft Japan al met dit fenomeen te maken. Er is dan een heel rijke bovenlaag met alle pracht en praal en perfectie die voor de rijken is weggelegd, maar die lang niet voor iedereen bereikbaar is. Als tegenbeweging ontstaat Wabi sabi: een leefwijze met de nadruk op eenvoud; de weg terug naar bescheidenheid in plaats van overdaad en luxe. Wabi heeft met de traditionele  theeceremonie te maken, sober, maar complex in rituelen die tot in de perfectie wordt uitgevoerd - sabi is een dichterlijk woord voor weemoedig verlangen, hoopvol verdriet en de erkenning dat niets in dit leven perfect of blijvend is. Voorbeelden zijn het inwerken van de weersinvloeden op de natuur, het natuurlijk slijten van spullen, vergankelijkheid.
Leve de imperfectie! Leve deze Wabi sabi-boom in Heukelum!

One sunny afternoon

Teken de petitie!

Als je tegen vervolging van Christenen bent, in dit geval in Pakistan, teken dan alsjeblieft deze petitie.
Er zijn 1 miljoen handtekeningen nodig!

http://www.callformercy.com/

3 meter van rechtlijnigheid naar schwung

Brevet van onvermogen

We wenden onze blikken af
Zwijgen in alle talen
Stoppen onze oren dicht
Ontkennen de verhalen

Aan strijdlust ontbreekt het ons al lang
We wachten rustig af, zijn bang

We dromen dat het beter wordt:
Later komt alles goed
Maar komt het op verantwoordelijkheid aan
Wie is er die wat doet?

Met onze koppen in het zand
Leven we door in Nederland

We voeden ons met leugens, doem
Huiveren, als we kranten lezen
Zeggen hoe erg we alles vinden,
Hoezeer we de toekomst vrezen

We willen het best proberen op te lossen
Als het ons maar niets gaat kosten

Larissa is jarig!!!

Hosta - second life

Bloeiende Hosta's in de

lente zijn al bijzonder -

een Hostabloem in de herfst

is helemaal een wonder!

Haiku - ochtendnevel

Zacht weent het woud in
het aanschijn van de fletse
opkomende zon

Graffiti celebs in Utrecht

Yo, wie kent ons niet?
Kaboutertje en De Grote Bek
op de verkeerde plek
maar met het hart
op de juiste plaats

Utrecht onze bakermat
Je ziet ons overal staan
maar zelden zo tesaam
En ja, we schreeuwen zo naar jou:
Opzouten nu, en gauw!

Haiku - mist

Stad in nevelen
gehuld - wit weggetrokken
anonimiteit

Caution!

Hey Twittermaniacs,
Keep it cool!

First help those in need - 
Then you're allowed to tweet!


Sincerely,
Your Conscience

Steve Jobs - posthuum

Kom ik deze uitspraken van Steve Jobs ergens tegen op het web.
Mooie en wijze woorden.
Bijzonder moment om ze alsnog - posthuum - te delen.

(Ver)spreekwoorden - John Travolta

Mét (boven) en zonder (rechts)

Nu John Travolta uit de kast is gekomen - hij draagt geen toupetje meer - even wat (ver)spreekwoorden die daarop voortborduren. Vrees niet: mijn blog wordt geen verkapte showbiz-site: dit nieuws valt gewoon perfect samen met onderstaande (ver)spreekwoorden, die spontaan tijdens een telefoongesprek met Ton ontstonden.

Hij bedacht de eerste en de rest volgde vanzelf!

John T. zal er nooit meer met zijn toupetje naar gooien.

Ook achteloos zeggen: 'Gooi maar in mijn toupet' is nu passé.

Wel een mooi excuus om te zeggen: 'Dat gaat me boven mijn toupet'!

En wat een eer, als jij de aanleiding voor deze metamorfose bent geweest en hij tegen jou heeft gezegd: 

'Daar neem ik mijn toupetje voor af'.


Overigens had John Travolta wel een mooie kunstmatige hoofdbedekking, dat kan natuurlijk alleen maar, als je niet 'Jan met de (tou)pet bent', of moet ik John zeggen?

OV-chip- of OV-flipkaart?

Met de bus naar huis. Passagiers druppelen binnen. Sommigen wuiven achteloos met hun OV-chipkaart in de richting van de kaartlezer (dat woord heb ik opgezocht!), anderen turen ingespannen naar het scherm om te checken of ze nu wel of niet al ingecheckt hebben. De beginners.
Over niet al te lange tijd ontstaat uit deze twee groepen één grote blije OV-chipkaartreizigersgroep.
Maar zover is het nu nog niet.
Eén mijnheer die ik herken aan zijn hardop, niet zo vrolijk klinkende gepraat, gaat op de bank aan de andere kant van het gangpad naast mij zitten. Hij is druk met zichzelf in gesprek.
Ineens springt hij wild op, alsof hij gestoken wordt door een turbo-insect.
Hij stoot rauwe kreten uit en ik maak eruit op dat hij zijn kaart kwijt is. Al heel snel is hij in alle staten en kruipt over de grond, waarbij hij een gejank ten beste geeft dat nog het meest lijkt op een hond die hard op zijn poten wordt getrapt.
Kalm probeer ik tegen hem te zeggen dat hij nogmaals rustig zijn zakken moet controleren. Het komt al niet meer bij hem aan: dat station is hij inmiddels gepasseerd in zijn paniek.
Koortsachtig voelt hij in al zijn zakken. Hij gaat volkomen door het lint. De buschauffeur rijdt op de snelweg, kan niet even stoppen en kan dus niets doen.
Maar veel vriendelijke passagiers om hem heen proberen te helpen.
Ineens een luide vloek en dan beschaamd gemompel: 'Binnenzak, anders nooit...'
Voor veel mensen en vooral mensen met een geestelijke handicap is deze verandering blijkbaar geen kleinigheid die je met duidelijke voorlichting wel even aan de man brengt.
Twee haltes verder stappen 4 controleurs de bus binnen.
Ik ben zo opgelucht dat de man inmiddels zijn kaart weer heeft gevonden.
De scène die anders was ontstaan....

Morning has broken (my heart)

Herfstsonate

Veel heeft natuur niet nodig

om schoonheid te etaleren

Nonchalant Gesamtkunstwerk

van geuren, kleuren, compositie

Als ik dit stilleven zie -

begrijp ik mijn wereld beter

Kampina in november

Natuurlijke sculptuur (2)

Liggend naakt

Natuurlijke sculptuur (1)

Mijn voorliefde voor natuurlijke sculpturen vindt in de bossen haar vervulling!

Marlboro Gold - from Russia with love!

Vermijd de dodelijke boodschap!
"Struisvogelpakje"

Marlboro at 04.00 AM

  Grappen en grollen slaan
  dood tegen de rand van
  het glas dat leeg is -

  Woorden rollen niet
  langer, maar horten
  en stoten, steeds korter -

  De lach vertrekt tot grimas
  De Marlboro een kegel as die
  net buiten de asbak valt

  Leven dat zijn doel mist
  in de vroege ochtendnevel

Geheime tuin

Als kind lees ik veel. Het is een manier om in een andere wereld verzeild te raken. Ik identificeer me volledig met de personages uit het boek en beleef hun avonturen. In mijn dagelijkse leven speel ik het verhaal verder en laat mijn fantasie daarbij de vrije loop.
Ik heb in die bijzondere uren geen gezelschap nodig.
Er is één beeld dat me bijzonder is bijgebleven en dat is het beeld van de geheime tuin.
Een jongen en een meisje ontdekken een muur, klimmen eroverheen en belanden in een prachtige dichtbegroeide, woeste tuin. Ze weten dat ze iets aan het doen zijn, wat niet mag en dat verhoogt het plezier aanzienlijk.
Ik ruik met hen de geur, ik hoor het ritselen van de bladeren waar ze doorheen struinen, ik zie de grote keien waar ze tegenaan trappen - ik zou er wel altijd willen blijven.
Mijn hart klopt nog steeds wild, als ik op een wandeling ineens oog in oog sta met mijn kinderdroom.
De muur blijkt te hoog om eroverheen te klimmen, of ik te oud.
Maar ik kan me zo ook wel voorstellen, wat er achter ligt!

Bomensprookje

Er was eens een boom
met een reusachtig bomenoor
dat alles in de bossen hoort -
Het ruisen van honderden bladeren
Vogels die elkaar befluiten
Mensen die zich moeizaam uiten
in woorden die voorbijgaan -
Tere vleugels van libellen
Suizende wielen van Gazellen

Alleen in de ochtendkilte
geniet het oor van Stilte

(Ver)spreekwoord - parasieten

De een zijn boot, is de ander zijn brood.

Verval

Dor ritselt het blad
aan de kale tak
talmt nog wat

Haiku - edelsmederij

Laag beschijnt de zon
het verlaten strand - als een
zilveren penseel

Haiku - samen staan we sterk

Stukje van een kaart

Duizenden druppels
durven met de oostenwind
te duelleren

Zonder titel (of toch wel: 500e bericht - YO)

Haiku - herfst

Rood van schaamte staan

de esdoorns half ontkleed in

de straffe herfstwind