Wabi sabi

Wabi sabi is een Japanse filosofie en staat voor de schoonheid van imperfectie. Het enorme gezwel op deze boom maakt het tot een beeldhouwwerk. Zou je zelf zo'n bult op je lijf hebben, dan wist je niet hoe snel je die weg zou laten halen. Nog even los van het feit of die goed- of kwaadaardig is, we willen glad, pukkelloos en perfect zijn. Zo niet, dan plamuren we ons glad met foundation of laten we ons door Robert Schoemacher even flink onder handen nemen.
Aan de andere kant zeggen we van een oudere dame met lijnen en lachrimpeltjes in haar gezicht dat ze zo'n karakteristiek gelaat heeft, dat je kunt zien dat ze gelééfd heeft. Alleen zelf willen we dat liefst niet.
Ook ons leven willen we graag zo hebben: geolied, goed georganiseerd en onder controle. Geen klappen, geen onverwachte narigheid, niet teveel ruis.
Maar perfectie maakt levenloos, doods en vernietigt de uitstraling van de uniciteit van alles.
Vrouwen worden Barbiepoppen, levens worden Lifestyleproducten.
Tot zover niets nieuws onder de zon, want in de 14e eeuw heeft Japan al met dit fenomeen te maken. Er is dan een heel rijke bovenlaag met alle pracht en praal en perfectie die voor de rijken is weggelegd, maar die lang niet voor iedereen bereikbaar is. Als tegenbeweging ontstaat Wabi sabi: een leefwijze met de nadruk op eenvoud; de weg terug naar bescheidenheid in plaats van overdaad en luxe. Wabi heeft met de traditionele  theeceremonie te maken, sober, maar complex in rituelen die tot in de perfectie wordt uitgevoerd - sabi is een dichterlijk woord voor weemoedig verlangen, hoopvol verdriet en de erkenning dat niets in dit leven perfect of blijvend is. Voorbeelden zijn het inwerken van de weersinvloeden op de natuur, het natuurlijk slijten van spullen, vergankelijkheid.
Leve de imperfectie! Leve deze Wabi sabi-boom in Heukelum!