13 augustus 2015

Tiffany - glas-in-lood

Het is een raar fenomeen: ik raak altijd gebiologeerd door Tiffany-lampen. Het komt vast door het sprookjesachtige karakter ervan, een soort toverlantaarns.
Kom ik voorbij een lampenzaak waar ze hangen, dan moet ik er even naar kijken.
Ooit heb ik op het punt gestaan een paars/blauw exemplaar te kopen, maar het koperkleurige armatuur hield me tegen.
Ik ben meer van zilverkleur.
Ik denk dat ik de verleiding nu wel kan weerstaan. Zo'n lamp zou niet meer in mijn huis passen; het is te druk qua patroon en zelfs een beetje kitscherig. Die kant gaat het vooral op, als er figuurtjes of beeldjes worden voorzien van een Tiffanyrok of -vleugels.


Beetje kitscherig.
Kijk maar naar de tweede afbeelding.
Als kind zou ik die danseres met haar mooie uitwaaierende rok prachtig hebben gevonden.
Ik had vroeger een ongetrouwde tante, zus van mijn opa, die een kokosnoot uit de zending van een heeroom had gekregen. Van die kokosnoot was een indianenkop gemaakt. Ik was er helemaal weg van. Toen die tante overleed, kreeg ik op mijn 20ste bericht dat ik iets van haar geërfd had. Tja, op je twintigste word je niet meer razend enthousiast van zo'n verbleekt indianenhoofd. Wat me wel raakte, was dat mijn tante nog wist dat ik dat ding 16 jaar daarvoor zo prachtig had gevonden.
Maar Tiffany is niet alleen maar lampen en malle figuurtjes voor de sier. Er zijn ook grote ramen van gemaakt met de mooiste taferelen erop afgebeeld. Dankzij Google zal ik er hieronder een aantal laten zien








Geen opmerkingen:

Een reactie posten