Kijk, de zilvervloten komen
schrijdend onder regenbogen, oud,
aan beide einden potten goud
Hoor, de overschotten rinkelen
de vette lach - het gulle gebaar
dan op het eind, een karig maar
Zwijg, we zullen er niet van lusten
de boten glijden statig voorbij
ik blaas ze weg en prijs me vrij
Geen opmerkingen:
Een reactie posten