Dat voetballers onder hoogspanning leven is bekend. Zoveel druk, verwachtingen en verlangen naar roem (om over de enorme geldbedragen maar te zwijgen).
Het zijn sterke benen die de weelde kunnen dragen.
Dat er in het vuur van het spel wel eens een trap anders dan tegen de bal of een duw wordt gegeven is al niet goed te praten, maar om te gaan bijten?
Ik wist niet wat ik hoorde op radio 1 Brasil tijdens de WK-wedstrijd Urugay-Italië. Een tegenstander van achteren in zijn schouder bijten? En van een bedreigende situatie lijkt geen sprake te zijn.
Ik kan er met mijn pet niet bij. Wie wel eigenlijk?
En het schijnt niet de eerste keer te zijn dat dit gebeurt.
Wat een blamage om op zo'n niveau zo de controle te verliezen ten overstaan van miljoenen kijkers over de hele wereld.
Op de radio merkt een dame fijntjes op dat dit soort incidenten in Nederland heftiger overkomen dan in Zuid-Amerika waar in de vuur van het spel meer geoorloofd zou zijn.
Maar ja, in Nederland zijn het soms ook opgewonden standjes.
Doet me denken aan een voetballer die tijdens het WK van 1990 een tegenstander tot twee keer toe bespuugde. Dat was toch echt een Nederlander!
En nee, ik noem geen namen!
Come on, men, gedraag je!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten