De film 'Fill the void' geeft de leefwereld weer van een groep orthodoxe joden in Israël. De filmmaakster, Rama Burstein, is een insider. Het verhaal is dat van een jonge vrouw van 18 jaar, Shira, die op het punt staat uitgehuwelijkt te worden. Zij is opgewonden over de keuze van de bruidegom.
Dan overlijdt haar zus in het kraambed. Om de schoonzoon en kleinzoon in de familie te houden, bedenkt de moeder als oplossing dat Shira met haar zwager zal trouwen. Overigens is de keuze aan haar.
Voor ons een beklemmend idee. En dat gevoel hou ik ook over aan de - overigens prachtig - verfilmde beelden. Wat deze film voor mij bijzonder maakt, is dat Shira kiest voor algemeen in plaats van individueel belang. Dat ze niet haar 'hart' volgt, zoals onze tijdsgeest zo luidruchtig promoot, maar kiest vanuit andere motieven, namelijk liefde voor haar familie.
Het is geen film met een happy end: ze leefden nog lang en gelukkig.
Het eind blijft open.
Maar je hart volgen in de liefde is ook geen garantie voor een happy end.
En dat is iets wat beide realiteiten verbindt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten