Wonderen?

Een kreupele man en zijn gebochelde vriend drinken samen een borrel in hun stamcafé. Het is erg gezellig en ze kletsen wat af. Veel te laat gaan ze naar huis. Om wat tijd in te halen stelt de gebochelde man zijn vriend voor een kortere route te nemen door het park. Het park is onverlicht en er zijn al heel wat akelige dingen gebeurd, dus de kreupele zegt:

"Ga jij maar alleen door dat park, ik loop wel om. Dan maar wat later thuis".

Even goeie vrienden. Ze nemen afscheid en gaan ieder hun eigen weg.
In het park met slechts licht van een zwak maantje hoort de gebochelde als vanuit het niets een zware stem die hem vraagt:

"Wat heb jij daar op je rug?"
"Een bochel", antwoordt de gebochelde man.
"Oh, geef maar hier die bochel" zegt de stem. Als door een wonder is de man van zijn bochel af en kan hij weer helemaal rechtop lopen. 

Hij is genezen en kan niet anders dan juichen, dansen en blij zijn. Kortom, hij gaat uit zijn dak!
In extase belt hij meteen zijn vriend op om hem het grote wonder te vertellen. Zijn maatje is nieuwsgierig geworden. Hij is al jaren op zoek naar genezing voor zijn kreupele been. Hij besluit na het telefoontje om te keren en alsnog de weg door het park te nemen. Hij hoopt op een vergelijkbare wonderbaarlijke genezing.

Door het park lopend dat beschenen wordt door zwak maanlicht hoort de kreupele ineens als vanuit het niets een zware stem die vraagt:
"Wat heb jij daar op je rug?"
"Hè"?, zegt de kreupele man, "Ik ben kreupel, ik heb niets op m'n rug".
"Oh", zegt de zware stem, "Hier heb je een bochel".