Abstracte verwondering

Opgaan kan ik helemaal in

details van groene sloten

waarop langgerekte loten

van een waterlelie deinen

En daarbij verschijnt in beeld de

weerspiegeling van blauwe luchten

een drijvend blad, de zachte zuchten

van het windbewogen riet

Vissen verraden hun verblijf door 

het vormen van driedubbele kringen

als waterhoentjes konden zingen

hadden ze dat nu gedaan

In een doorsnee Vinexwijk

op een doodgewone dag

voel ik me eenvoudig rijk

Even in de tijd verblijven

door te luisteren - door te kijken

en het daarna op te schrijven