Karaktervorming

Zie mijn berichtje van 03-09-2010 over het begrip stapelgedicht!


Dit stapelgedicht bevat drie titels van twee boeken en een DVD die ik in één week heb gelezen/gezien:

Bandit queen
De droom van Tibhirine
Zelfs aan de stilte komt een eind

Het zijn drie waar gebeurde verhalen die zich in de laatste twee decennia hebben afgespeeld.

Het eerste vertelt het levensverhaal van Phoolan Devi, een Indiase vrouw uit een lage kaste die op haar 11e wordt uitgehuwelijkt en op verschillende manieren wordt vernederd en misbruikt. Zij sluit zich aan bij een bende, zweert wraak en neemt die ook op heftige wijze. Na een geslaagde terugkeer in de maatschappij, waarin ze een politieke functie vervult, komt ze onverwacht bij een aanslag om het leven. Het geweld blijft haar achtervolgen.

In Tibhirine, Algerije, wonen Trappistenmonniken vreedzaam samen met de plaatselijke moslimbevolking. Op het moment dat de GIA (Groupe Islamique Armé) aankondigt het seculiere bewind in Algerije omver te werpen, verlaten veel geestelijken het land. De Trappisten echter voelen zich geroepen te blijven om zo Gods liefde te kunnen blijven delen met de mensen met wie ze samenleven. 7 broeders worden ontvoerd en twee maanden later vermoord. Na al die jaren is hun getuigenis nog steeds levend. De liefde overwint alles!

In het laatste boek vertelt Ingrid Betancourt over haar zesenhalf jaar durende gevangenschap in de jungle van Colombia na haar ontvoering door de FARC. Haar strijd om te blijven hopen, haar geloof niet te verliezen en haar menselijke waardigheid te behouden. Zo verleidelijk om haat, wrok en woede in je hart te laten overheersen. Het beste voor jezelf te willen regelen, etc. Ze vecht om moreel niet ten onder te gaan en haar ontvoerders niet de macht over haar ziel te geven.

Drie heftige verhalen met heel verschillende afloop. Wat me vooral intrigeert, is hoe een mens zich in dit soort situaties overeind houdt. Hoe hij reageert en wat de situatie met hem doet.
Het meest bizarre is natuurlijk dat je nooit kunt voorspellen, hoe jij je opstelt, als je daadwerkelijk in zo'n levensbedreigende situatie verzeild zou raken.
In dat verband moet ik denken aan een zin die ik ooit in een boek las:

"Nu komt het op karakter aan!"

En je karakter kun je vormen, een leven lang.