Gloeiende golven koorts
doorhuiveren mijn ledematen -
Ik lig maar wat te liggen
en in mezelf te praten
De tijd is traag als stroop -
Ik doezel en ik droom
het nieuws dat elk uur eender is
en vind dat heel gewoon
Dan ben ik in Egypte en
juich en scandeer mee,
ontwijk een aantal stenen
en vlucht op een kameel
Ontwaak in schroeiende hitte
het lijkt op de woestijn,
maar aan de witte kandelaar zie ik
dat het mijn huis moet zijn
Ik hoest me door de dagen
De temperatuur gedaald
Nu kan ik weer gaan werken
Is alles weer normaal
Alleen in Egypte nog niet!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten