17 november 2010

Digitaal imperialisme

Herinnert u zich deze nog?
Een ouderwetse zandloper. Handig bij het koken van eieren en om de bedenktijd te regelen bij bepaalde gezelschapspelletjes.
Inmiddels is de techniek verder opgerukt. Met in haar kielzog een keur aan handigheidjes waar je u tegen zegt: grasmaaimachines die zelfstandig het gazon kort houden; stofzuigers die je aan het werk zet, terwijl jij op de bank een boekje leest.
In gesprek met een collega die een zittend beroep heeft - hij zit, ik sta - hoor ik op de achtergrond getinkel van klokjes (een soort arresleebelletjes) die hem ertoe aanzetten in één ruk te gaan staan. Het lijkt wel of hij gestoken is!
Bij een onverwacht applaus neemt hij weer rustig plaats achter zijn bureau. Hij laat zich commanderen door een digitale klok die hij met een bepaalde interval heeft geïnstalleerd op zijn pc. Om te voorkomen dat hij teveel zitvlees kweekt in de vele uren die hij anders stil zou zitten.
Er zijn ook mensen die door RSI of andere aandoeningen afhankelijk zijn geworden van een harde riedel op hun pc die aangeeft dat ze even moeten pauzeren. Hun innerlijke klok is stuk. Ik schrik me iedere keer wezenloos, als zo'n pauzebel ineens ons aller concentratie om zeep helpt.
Dergelijke 'snufjes' wakkeren extreem denken bij me aan. En een mop van een dom blondje schiet me te binnen.


Een dom blondje ligt in de tandartsstoel. De tandarts vraagt een paar keer, steeds luider, of ze haar mond open wil doen. Ze geeft geen sjoege. Dan ziet hij een zwart draadje tussen haar blonde haar en begrijpt dat ze een hoofdtelefoon op heeft. Hij stoot haar aan en schreeuwt: 'Kun je dat ding niet afzetten'? Ze roept terug: 'Nee, dat kan niet, dan ga ik dood'. De tandarts licht één kant van de koptelefoon even op en hoort: 'Adem in, adem uit, adem in, .....'

Dus............
Je moet het zelf weten; het begint met een pauzeprogrammaatje...en voor je het weet, ben je een robot!
Hieronder de link, het is jóuw keus;-)

Online-stopwatch

Geen opmerkingen:

Een reactie posten