> Dostojevski <
30 december 2013
28 december 2013
27 december 2013
26 december 2013
25 december 2013
24 december 2013
Kerstpakket
De PLUS-supermarkt heeft jaarlijks een spaaractie. Bij elk tientje dat je er besteedt, krijg je één zegel. Heb je er 75 gespaard, dan kun je met een volle kaart rond de Kerst een boodschappenpakket ophalen ter waarde van € 50.
Ieder jaar spaar ik ook mee, maar geef mijn zegels aan een buurvrouw. In de spaarperiode die voor deze actie geldt, krijg ik geen € 750 opgemaakt aan inkopen bij de PLUS!
Dit jaar wacht me een bijzondere verrassing. Een vriendin die ik weleens verteld heb over mijn tientjeperdag-project, doet een envelop met kerstkaartje in mijn brievenbus. Ik wil hem eruit trekken, maar ondervind daarbij weerstand. Er valt buiten iets op de grond. Ik doe de deur open en zie in plaats van een kerstballetje of -klokje, een mini-potje Nutella op het stoepje liggen. Klein voorproefje van de rest.
Uit de brievenbus hangt een stuk van een pakje. Ik neem alles mee naar binnen en maak het platte pakje open. Het bevat twee volle spaarkaarten: één voor een boodschappenpakket en de ander ter waarde van € 6.
Ik ben de koning te rijk en ga onmiddellijk mijn buit verzilveren.
Niet alléén vanwege de cadeaus ben ik superblij, maar vooral ook door het attente en originele idee. Wat een voorrecht om zo'n vriendin te hebben!!
Ieder jaar spaar ik ook mee, maar geef mijn zegels aan een buurvrouw. In de spaarperiode die voor deze actie geldt, krijg ik geen € 750 opgemaakt aan inkopen bij de PLUS!
Dit jaar wacht me een bijzondere verrassing. Een vriendin die ik weleens verteld heb over mijn tientjeperdag-project, doet een envelop met kerstkaartje in mijn brievenbus. Ik wil hem eruit trekken, maar ondervind daarbij weerstand. Er valt buiten iets op de grond. Ik doe de deur open en zie in plaats van een kerstballetje of -klokje, een mini-potje Nutella op het stoepje liggen. Klein voorproefje van de rest.
Uit de brievenbus hangt een stuk van een pakje. Ik neem alles mee naar binnen en maak het platte pakje open. Het bevat twee volle spaarkaarten: één voor een boodschappenpakket en de ander ter waarde van € 6.
Ik ben de koning te rijk en ga onmiddellijk mijn buit verzilveren.
Niet alléén vanwege de cadeaus ben ik superblij, maar vooral ook door het attente en originele idee. Wat een voorrecht om zo'n vriendin te hebben!!
23 december 2013
21 december 2013
20 december 2013
Sprekende stilte
Behalve uit
aanhoudend zoemen
van welvaart
bestaat
de stilte
uit het tikken
van neerdruppend
herfstblad
aanhoudend zoemen
van welvaart
bestaat
de stilte
uit het tikken
van neerdruppend
herfstblad
19 december 2013
18 december 2013
Parasieten
Er is een radicalere manier om zuinig te leven.
Parasiteren of 'uitvreten', zoals Nescio dat noemt.
De tandarts begon er vorige week over. Hij had in zijn behandelkamer boeken staan met natuurfoto's. Een relatiegeschenk, waarvan hij er elk jaar een ontving.
Spijtig merkte hij op dat hij die boeken het liefst in de wachtkamer zou leggen, maar dat zijn ervaring met tijdschriften hem op andere gedachten had gebracht.
Hij legde elke week de nieuwste weekbladen neer om na een dag te constateren dat ze verdwenen waren.
Dat had tot gevolg om een aantal weken te wachten en dan verouderde nummers neer te leggen.
Die hielden het langer vol. Jammer voor de eerlijke patiënten.
Van de tijdschriften kwam hij op WC-rollen. Daarvan legde hij er tegenwoordig maar één extra neer, omdat meer rollen ertoe leiden dat hij die kon blijven aanslepen.
Toen was zijn controle op mijn gebit voltooid en namen we afscheid.
Ik vroeg nog wel even waar de WC eigenlijk was en beloofde hem de extra rol te laten voor wat die was.
Ik heb als voorbereiding op mijn project een boek gelezen waarin een Engelse beschrijft hoe ze zonder geld wekenlang de dagen doorkwam.
Dan word je bijna gedwongen om rond etenstijd vrienden te bezoeken, recepties af te lopen en WC-rollen mee te nemen van openbare toiletten.
Not my cup of tea.
Met een tientje per dag is dat gelukkig niet nodig.
17 december 2013
15 december 2013
14 december 2013
13 december 2013
12 december 2013
11 december 2013
Nieuw land
Kolken sleuren me diepten in
geen beginnen aan de
worsteling boven te komen
Zomen van wieren griezelen
langs mijn leden - weekdieren
zuigen mijn armen bleek en lam
Heb medelijden, laat me gaan
nieuwe sporen trekken over
grond nog onontgonnen
Door het slijk kruip ik boven
glijdend, slippend, verbijtend
kom ik op nieuwe hoogten
10 december 2013
8 december 2013
5 december 2013
Tandarts en zo!
Dit moet een kleurplaat voor kids voorstellen. Als je goed kijkt, ziet hij er nogal bizar uit. Wat is die tandarts eigenlijk aan het doen? Hij is niet met tanden of kiezen bezig.
En de patiënt lijkt wel om hulp te schreeuwen. Nogal angstaanjagende kleurplaat!
Gisteren was ik weer aan de beurt. Bij de mondkliniek - de laatste jaren een zesmaandelijkse gang - waardoor ik een heleboel kosten uitspaar en mijn gebit goed op orde houd.
'Kicken', zegt mijn tandarts als ik volgende week bij hem mijn mond open. Dan doelt hij niet zozeer op mijn Hollywoodsmile, als wel op de goede manier waarop ik mijn gebit onderhoud. Met dank aan de bruikbare tips van de mondhygiëniste. Al die ragers, stokers en gaasjes kosten wel wat, maar dat valt geheel weg en meer dan dat tegen de halfjaarlijkse nota's van de tandarts die alleen uit het bedrag voor een controle bestaan. En er gaat niets boven je eigen tanden, toch?
Ik heb me aan het eind van het jaar ook eens verdiept in mijn zorgverzekering. Een collectieve dankzij mijn werkgever. Het loont de moeite om te kijken of de maximumvergoeding van de aanvullende tandartsverzekering wel opweegt tegen de jaarlijks premiekosten ervoor.
Dat blijkt bij mij zo te zijn. Zodra ik de maximumtandartsvergoeding overschrijd, ga ik erover denken die aanvullende verzekering maar te schrappen. Dus er is me veel aan gelegen de huidige staat van onderhoud van mijn tanden te continueren. Het vraagt wel elke dag opnieuw behoorlijk wat discipline om het reinigingsritueel te volbrengen. Welbeschouwd is het bizar hoeveel tijd, aandacht en er geld je aan zo'n klein stuk van je lichaam eigenlijk kwijt bent!
En de patiënt lijkt wel om hulp te schreeuwen. Nogal angstaanjagende kleurplaat!
Gisteren was ik weer aan de beurt. Bij de mondkliniek - de laatste jaren een zesmaandelijkse gang - waardoor ik een heleboel kosten uitspaar en mijn gebit goed op orde houd.
'Kicken', zegt mijn tandarts als ik volgende week bij hem mijn mond open. Dan doelt hij niet zozeer op mijn Hollywoodsmile, als wel op de goede manier waarop ik mijn gebit onderhoud. Met dank aan de bruikbare tips van de mondhygiëniste. Al die ragers, stokers en gaasjes kosten wel wat, maar dat valt geheel weg en meer dan dat tegen de halfjaarlijkse nota's van de tandarts die alleen uit het bedrag voor een controle bestaan. En er gaat niets boven je eigen tanden, toch?
Ik heb me aan het eind van het jaar ook eens verdiept in mijn zorgverzekering. Een collectieve dankzij mijn werkgever. Het loont de moeite om te kijken of de maximumvergoeding van de aanvullende tandartsverzekering wel opweegt tegen de jaarlijks premiekosten ervoor.
Dat blijkt bij mij zo te zijn. Zodra ik de maximumtandartsvergoeding overschrijd, ga ik erover denken die aanvullende verzekering maar te schrappen. Dus er is me veel aan gelegen de huidige staat van onderhoud van mijn tanden te continueren. Het vraagt wel elke dag opnieuw behoorlijk wat discipline om het reinigingsritueel te volbrengen. Welbeschouwd is het bizar hoeveel tijd, aandacht en er geld je aan zo'n klein stuk van je lichaam eigenlijk kwijt bent!
1000 berichten
Vandaag vier ik de publicatie van mijn 1000e blogbericht. En nog een heuglijk feit, want Sinterklaas is mij niet stilletjes voorbij gegaan...:-)
Dus voor de trouwe lezers: doe een greep uit dit virtuele strooigoed en op naar de 2000!
Dus voor de trouwe lezers: doe een greep uit dit virtuele strooigoed en op naar de 2000!
2 december 2013
1 december 2013
Bespaar me(t) Jamie
Jamie Oliver heeft het slim bekeken: volgens de inhoudsomschrijving van zijn boek, kun je lekker en gezond koken met een klein budget. Jamie leert je slim in te kopen, het meeste uit je ingrediënten te halen (lekker zuinig!), tijd te besparen en minder voedsel te verspillen. En dat alles: 'Zonder in te leveren op goede smaak'.
Jamie leert je niet alleen slim in te kopen: Jamie is vooral zelf heel slim. Met zijn kookboek sluit hij aan bij heel wat actuele trends: bezuinigen, tijd besparen, niet verspillen, gezond eten. Behalve dat hij een goeie kok is, heeft hij ook grootse marketingkwaliteiten.
Zijn boek komt op een zeer strategisch moment, namelijk in november, net de maand voor de grote feestdagencadeautjestijd. Tijd besparen is in die periode ook mooi meegenomen!
Over de inhoud van het boek kan ik niet oordelen. Want wat erg jammer is, is dat Jamie € 29,95 voor dat boek vraagt en tja, dat moet je er dan eerst maar weer uit zien te halen!
Abonneren op:
Posts (Atom)