NOG

"Nog", een woord van drie letters met in een bepaalde context, een onheilspellende lading.
In krantenartikelen over misdrijven, met name waar gezinnen bij betrokken zijn, duikt dit woord meermalen als duistere voorbode op. Soms zin na zin.

Vorige maand kochten ze nog een nieuw huis.
De dag ervoor kwam het buurmeisje nog spelen.
De man vroeg nog aan de trainer, of zijn zoon niet door kon naar de selectie.

Dat waren allemaal nog gewone alledaagse gebeurtenissen en niets wees in de richting van de ramp die zich daarna zou voltrekken. Het gezinsdrama, waarvan omwonenden, vriendjes, collega's, niemand nog iets in de gaten had.

Het was een gewoon gezin. Wel eens ruzie, maar ja, wie heeft dat niet.
We hebben laatst nog een buurtfeest gehad; ze maakten een heel gelukkige indruk met elkaar.
Hij was altijd zo vriendelijk; ik kan het gewoon niet geloven. Hij heeft me vanmorgen nog gewoon gegroet.

Gisteren was de wijk nog vredig, vandaag heeft die zijn onschuld verloren. (Volgens mij is na de moord op Van Gogh voor het eerst die uitdrukking gebruikt: dat Nederland toen zijn onschuld heeft verloren. Alsof daarvoor alles zo onschuldig was.....)
En het verbijsterende is volgens de buren (deskundigen in zo'n situatie) dat alles zo gewoon leek, geen heftige toestanden, geen jeugdzorg. Iedereen zag er leuk uit, de kinderen deden het goed op school. Vader had werk. Hij groette altijd zo vriendelijk.

Het is erg verontrustend dat er in een gezin nu nog niets aan de hand hoeft te zijn, maar dat de dag erna alles anders kan zijn. Zelfs bij onze buren, of bij......
Dat houdt ons waarschijnlijk nog het meest bezig.

Nog....een akelig en onheilspellend woord, waar je geen goed woord voor over moet hebben.