Wintersonnet

Tegen kou pleegt het lichaam verzet
Verkrampt bij een steelse windvlaag
De schouders omhoog - armen dichtstbij
Het hoofd verzonken in jaskraag

Ogen gluren over die schutting heen
Laten tranen witte sporen trekken
Oren lijken op drift geraakt, alleen
De neus stopt niet met lekken

Gekrompen mensen lopen
in een mist van tranen
op een snelle lente te hopen

Of op een vette winterstamppot
Nieuwjaarsvoornemens ten spijt
Of een zakdoek voor alle snot