Mijn hart klopt sneller voor jou.
Je hebt mijn hart gebroken.
Ik heb mijn hart aan je verloren.
Je hebt voor altijd een plek in mijn hart.
Mijn hart maakt een sprongetje.
Het is me bang om het hart.
Je bent mijn hartendief.
Ik draag je een warm hart toe.
Heb het hart eens.
Het hart zinkt me in de schoenen.
Je hebt een groot hart.
Ik volg mijn hart.
Je hebt een gouden hart.
Ik geef je mijn hart.
Iedere keer dat ik een hart zie - in een etalage, op een kledingstuk, op een kaart, als koekje, als snoepje, een stukje uitgespuugde kauwgom op de straat neergeplet in de vorm van een hart, dan denk ik aan liefde en word ik blij. Een hart bezorgt me een glimlach, een warm gevoel, een huppeltje in mijn hartslag. Ooit op de school voor de journalistiek tijdens een cursus creatief schrijven gebruikte ik het woord 'hart' in een gedicht en dat werd weggehoond als te cliché. Dat was in een tijd dat alles origineel en eigenzinnig moest zijn. Ik heb door de jaren heen het hart gekoesterd als universeel symbool, dan maar cliché. Ik heb het er graag voor over!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten