31 januari 2012

Sprookjes bestaan!

Bij sprookjes denk je aan verhalen vertellen, wonderlijke gebeurtenissen en goede feeën.
Zo'n sprookje heb ik in Zwolle beleefd.
In de Stassenstraat 74-76 is het Hanze Huis vinden. Ik heb daar al eerder op mijn weblog over geschreven (zie: 13-02-2011 en 22-02-2011). Om een idee te krijgen, wat voor een winkel het is, kun je ook op de site kijken: http://www.hethanzehuis.nl/ 
Het is een winkel met traditionele producten, waar veel over te vertellen valt.
En Danya die er werkt, doet dat dan ook, vol overgave. Daarom kom ik altijd volkomen onthaast de winkel weer uit. Veel anekdotes van vroegere tijden rijker en een tas vol heerlijkheden.
Danya weet veel. Bijvoorbeeld dat de theezakjes van Kusmithee van mousseline zijn en met de hand genaaid worden. Maar ze heeft ook kennis van andere producten die niet in het Hanze Huis te koop zijn.
Daar kom ik op een speciale manier achter.
Ik koop pure chocola met sinaasappel en vertrouw haar toe dat ik gek ben op alles wat met sinaasappel te maken heeft: chocola, marmelade en zelfs geuren.
Ze vraagt me: "Houdt u ook van mandarijnengeur?"
Ik zeg: "Ja, daar heb ik ook weleens een geur van gehad."
Ze verzucht: "Eindelijk! Ik heb namelijk een fles eau de toilette met mandarijnengeur en die past niet bij mij. Ik heb al heel wat mensen gevraagd of die hem willen, maar kan niemand vinden. Ik vind het jammer, als die zomaar op de toilet zou belanden. Het is een geur van Guerlain, een special edition. Wilt u hem hebben?"
Nou, daar heb ik wel oren naar!
Het gesprek komt op geuren. Ze vraagt: "Wist u dat Yves Saint Laurent zo veel van de Oriënt hield en dat dat terug te zien is in zijn meest bekende geur Opium?


De ronde uitsparing in de fles die door het parfum goudgeel kleurt, staat voor de opgaande zon (het Oosten). En de vorm van de fles is ontleend aan een bakje dat oosterse krijgers altijd droegen, waar wat opium in zat voor het geval ze gewond raakten. Dan hadden ze wat pijnbestrijding bij de hand."
Een geboren verhalenvertelster, Danya!
We spreken af dat ik de fles de dag erna kom ophalen in de winkel (ik blijf een nachtje in Zwolle). Ik vraag of zij een lievelingschocoladesoort heeft, maar daar wil ze niets van weten:
"Nee, het is juist leuk om iets te geven zonder iets ervoor terug te krijgen!"
De volgende dag krijg ik de fles en zij iets kleins van mij (ik kon het niet laten).
Sprookjes bestaan en goede feeën ook!


29 januari 2012

Dik zijn vraagt om problemen!


28 januari 2012

Nostalgie


Je voudrais être ce pigeon pour un instant......

27 januari 2012

Wees jezelf!

Niemand anders dan jezelf zijn in een wereld die dag en nacht haar best doet je tot iemand anders te maken, betekent de zwaarste strijd leveren die een mens kan voeren!


Ofwel:




25 januari 2012

24 januari 2012

Nachtvlinder

Ik hou van de nacht.
Als ik 's avonds laat over de hoge brug naar huis fiets, voel ik me veilig en vrij. Lichtstrepen van de snelweg in de verte. Reflecties in het water. Een donkere boot die onder me door glijdt.
Alleen gezoek van auto's en het suizen van de wind.
Als kind vond ik het donker ook al fascinerend.
In de auto over de snelweg zoeven, lichtjes in de verte en alleen met mijn gedachten.
Veilig weggedoken in mijn jas en fantasie.
Geen gepraat, geen gehaast meer.
Rustig op weg naar huis, mijn bed.
Ik kijk omhoog naar de sterren en zoek iedere avond de maan op.
Mijn favoriete sterren zijn de Pleiaden die in een groepje van zeven aan de hemel dansen.

Ooit zag ik een afbeelding van dit gesternte in een oud manuscript, waarbij ze worden afgebeeld als 7 mooie nimfen die alleen met hun hoofd boven het water uitkomen. Dat vergeet je niet meer.
Ze bestaan al heel lang, want Homerus keek ook al naar hen. Homerus was een dichter bij uitstek. De ochtendlucht die roze kleurt door de opgaande zon, noemde hij 'de rozevingerige dageraad'.
De foto van mijn supersterren heb ik natuurlijk niet zelf gemaakt. Wel onderstaande foto op een van mijn wandeltochten door de nachtelijke stad: 'de blauwwandige Viebrug'!






21 januari 2012

Taal van het hart

Mijn hart klopt sneller voor jou.
Je hebt mijn hart gebroken.
Ik heb mijn hart aan je verloren.
Je hebt voor altijd een plek in mijn hart.
Mijn hart maakt een sprongetje.
Het is me bang om het hart.
Je bent mijn hartendief.
Ik draag je een warm hart toe.
Heb het hart eens.
Het hart zinkt me in de schoenen.
Je hebt een groot hart.
Ik volg mijn hart.
Je hebt een gouden hart.
Ik geef je mijn hart.


Iedere keer dat ik een hart zie - in een etalage, op een kledingstuk, op een kaart, als koekje, als snoepje, een stukje uitgespuugde kauwgom op de straat neergeplet in de vorm van een hart, dan denk ik aan liefde en word ik blij. Een hart bezorgt me een glimlach, een warm gevoel, een huppeltje in mijn hartslag. Ooit op de school voor de journalistiek tijdens een cursus creatief schrijven gebruikte ik het woord 'hart' in een gedicht en dat werd weggehoond als te cliché. Dat was in een tijd dat alles origineel en eigenzinnig moest zijn. Ik heb door de jaren heen het hart gekoesterd als universeel symbool, dan maar cliché. Ik heb het er graag voor over! 


18 januari 2012

11-je - winter

Verwezen
hangen solitaire
bladeren onrustig aan
kale takken te ritselen
weeskinderen

16 januari 2012

Haiku - vendetta









Flitsende blikken -
vlijmscherpe messen trekken
bloedrode sporen

Een oog voor een oog -
verwoestende wrok heet als
vlammende hartstocht

Buitensporig geweld -
meedogenloos antwoord op
verraderlijk spel

Families delen
een onheelbare wond - schreeuw
om bloedvergieten

Eensgezindheid groeit
door wat vijandigheid voedt -
wraak die zich herhaalt

Zinloos geweld door
trots ingegeven vindt in
vergeving zijn eind

'V' VOOR VERGEVING

14 januari 2012

Vooroordeel?

(met dank aan: www.emploit.nl)



















Een notaris zoekt een medewerker voor de administratie van zijn kantoor. 
Het is belangrijk dat hij goed kan tellen.

De eerste sollicitant komt binnen. 

De notaris vraagt of hij tot tien wil tellen. 
De man begint te tellen: “2, 4, 6, 8, 10.” 
De notaris vraagt hem: “Waarom telt u de oneven getallen niet mee?”
De sollicitant antwoordt: “Sorry, mijnheer, dat komt omdat ik postbode ben geweest.”

Dan komt de volgende sollicitant binnen.

De notaris vraagt ook hem of hij tot 10 wil tellen.
“10, 9, 8, 7, 6, 5, 4, 3, 2, 1.”
De notaris vraagt: “Waarom telt u af?”
Daarop zegt de man: “Dat komt, omdat ik bij NASA heb gewerkt.”

En dan komt de laatste sollicitant, een ambtenaar, binnen.

De notaris begint weer met de vraag of hij tot 10 wil tellen.
De man begint te tellen: “1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8, 9, 10.”
De notaris vraagt enthousiast: “Kunt u ook nog verder tellen?”
De ambtenaar antwoordt hem: “Ja hoor, boer, vrouw, heer, aas!”

11 januari 2012

Betonnen poëzie (2)


9 januari 2012

Betonnen poëzie


7 januari 2012

Oncontroleerbaar

De horrorwinter die ons werd beloofd
blaast stilletjes de aftocht
In plaats daarvan wast het water hoog
het weer blijkt onvoorspelbaar

5 januari 2012

Stilleven in beweging

De zee: altijd in beweging, maar door de foto stil...even!

3 januari 2012

Haiku - sleep well

In frivole rose
babydoll daalt de zon af
naar haar slaapvertrek