Ik vind het een mooi woord dat zeker zijn plaats in onze taal verdient.
Beter wellevend dan niet-levend, natuurlijk.
Wellevendheid doet denken aan hoffelijkheid; ook zo'n bedreigde woordsoort.
Wellevendheid zorgt ervoor dat niet alleen ik wel leef, maar ook dat jij dat doet.
Een gezonde balans, zeker nu onze maatschappij nogal ik-gericht is.
Het woord roept bepaalde beelden, zoals:
- de deur voor iemand openhouden
- iemand je arm aanbieden
- een buiging voor iemand maken, of
- een dame een handkus geven.
Wellevendheid is iets dat je "betracht"....een chique gegeven, minder banaal dan zomaar iets "doen"!
Leve de wellevendheid!
Echt wel!
Tekenaar: Albert Hahn (15-11-1908) |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten