Eerst lopen dan kopen!

Al een aantal keren heb ik gemerkt dat ik de voorbereiding van een project leuker vind dan het project zelf. Bijvoorbeeld het voornemen om voortaan gezond te eten. Je mest je keukenkastjes uit. Doet alle suikerhoudende en vette spullen weg. Vult je koelkast met groente en fruit en voelt je al bij voorbaat een stuk gezonder. Tot je onverwacht een verjaardag op je werk viert en de jarige collega op van die heerlijke Bond & Smolders-gebakjes of taart van de Bijenkorf tracteert. En ja, die verleidelijke broodjes bij een werklunch, terwijl je je gezonde boterhammen maar stilletjes in je tas laat zitten.

En als je de smaak weer eenmaal te pakken hebt....!

Zo vergaat het mij gelukkig niet alleen. Ik kom op de brug een vrouw tegen die waarschijnlijk nog niet zo lang geleden begonnen is met hardlopen. Vuurrood hoofd van de inspanning, heftig hijgend, maar wel  gehuld in een mooi glimmend strak pakje met daaronder spiksplinternieuwe witte hardloopschoenen.  

In haar hand een prachtige functionele bidon, speciaal voor dit doel ontworpen en ook waarschijnlijk voor een bepaald type mensen (het type, waar ik mezelf tot voor kort ook toe rekende).
Neem mijn buurjongen die al heel wat sporten heeft uitgeprobeerd. En iedere keer verschijnt hij trots als een pauw in het bijpassende nieuwe sporttenue: als voetballer, ijshockeyer, schaatser, wielrenner... Veel langer dan een week of wat houdt hij het niet vol. Dan krijgt hij weer een nieuw idee en hupsakee: zijn moeder en hij opnieuw naar de sportwinkel. 

Ik heb mezelf gelukkig met de jaren wat beter leren kennen. Probeer daarom eerst iets wat langer uit en schaf daarna desnoods wat attributen aan. Mijn project om dagelijks naar de 13e etage van mijn werkplek te lopen is inmiddels alweer een zachte dood gestorven. Ik heb een jaar geleden eerst een paar weken op mijn sandalen hard gelopen en dat niet omgezet in mooie Nikes, omdat ik er inmiddels mee gestopt was. 

Het loont bij mij dus om niet te gretig alle toebehoren voor mijn grillen in te slaan. 

Schrijven kost me niets, gelukkig, al heb ik wel een aantal gelikte notitieboekjes gekocht voor invallen onderweg. Maar geen nieuw badpak, toen ik op een blauwe maandag besloot te gaan zwemmen, totdat ik overal pukkeltjes kreeg (wel fijn, want ik vond er al niets meer aan!).

Toch dienen zich steeds nieuwe plannen aan. 

Never a dull moment!

En heb ik onverhoopt toch iets gekocht wat ik na een paar weken al niet meer gebruik: gelukkig is er de kringloopwinkel om mijn geweten te sussen of Marktplaats: dumpplek van versleten dromen!