Mijn tamme kastanje maakt zich op voor de winter, sierlijk getooid in herfstkleuren en vol stekelige ballen. Sommige splijten open en laten hun rijpe vruchten in het gras vallen.
Plof plof plofAndere kastanjes bereiken de grond niet, maar worden verschalkt door een krijsende bende halsbandparkieten.
Skrieuw skrieuw skrieuw
De lege, opengesperde bollen grijnzen als doodskoppen, halloweenmaskers , waardoor de vreedzame duiven, de vaste bewoners, het hazenpad kiezen.
Wiek wiek wiek
Nu hebben de halsbandparkieten het rijk alleen. Onverstoorbaar vreten ze zich vol en de boom leeg.
Skrotsj skrotsj skrotsj
De takken deinen op het ritme van de wind en het af- en aanvliegen van de groene parkieten. Een trillend spinnenweb schudt voorzichtig de dauw van zijn draden.
Wloesj wloesj wloesj
Was het web maar groter, dan had het die groene terroristen te grazen kunnen nemen……
Deze tekst is geschreven voor de cursus 'Natuurnotities' bij de Volksuniversiteit Utrecht. Reacties die ik erop kreeg zijn:
BeantwoordenVerwijderen- Het is een beetje spannend en een beeldend geschreven tekst: levendig
- Wat een fijne vondst is de vorm die je kiest, met de geluiden als refrein.
En het beeld van de kastanjes als doodskoppen, halloweenmaskers trouwens ook.
- Ik vind het heel erg mooi met die geluiden steeds na 2 regels.