In Utrecht staan her en der fietsen die zijn achtergelaten na een avond stappen.
De eigenaar (m/v) weet bij het naar huis gaan niet meer, waar zijn fiets staat, of - erger nog - dat hij met de fiets de stad in is gegaan.
Deze fietsen krijgen de naam 'weesfiets', omdat ze geen 'papa of mama' meer hebben.
Dit pastelkleurige rijwiel staat aan een brug geklonken. Tussen de spaken door zie je een glimp Oudegracht.
Hoe lang zou hij er al staan? De sticker suggereert een alweer ver verleden. Met 'bos' wordt geen verzameling bomen bedoeld, want wie is daar nu op tegen?
Nee, waarschijnlijk gaat het om Wouter Bos. En uiteindelijk hoefde hij niet gestopt te worden, maar hield hij er zelf mee op. Om voor zijn gezin te zorgen, zodat die niet 'verweesden'.
Wat zou het mooi zijn, als de 'papa' van deze weesfiets hetzelfde zou doen en zich weer over zijn 'kind' zou ontfermen! En ze leefden nog lang en gelukkig!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten